Taifa: Diferenzas entre revisións

 

== Primeiros reinos de taifas ==

Coa guerra civil no [[Al-Andalus]], desde que o [[califa]] [[Hisham II]] foi obrigado a abdicar en [[1009]] até a abolición formal do califato en [[1031]] sucédense no trono de [[califato de Córdoba|Córdoba]] nove califas, das dinastías omíada e [[hammudidas|hammudida]], no medio dunha anarquía total que se reflicte na independencia paulatina das taifas de [[taifa de Almería|Almería]], [[Reino de Murcia|Murcia]], [[Alpuente]], [[Arcos de la Frontera|Arcos]], [[taifa de Badaxoz|Badaxoz]], [[Carmona]], [[Taifa de Denia|Denia]], [[Reino de Granada|Granada]], [[Huelva]], [[Taifa de Morón|Morón]], [[Taifa de Silves|Silves]], [[taifa de Toledo|Toledo]], [[Tortosa]], [[Taifa de Valencia|Valencia]] e [[Taifa de Zaragoza|Zaragoza]]. Cando o último califa [[Hisham III]] é deposto e proclamada en [[Córdoba, España|Córdoba]] a república, todas as ''coras'' (provincias) de [[Al-Andalus]] que aínda non se independizaran autoproclámanse independentes, rexidas por clans [[Arabia|árabes]], [[bérberes]] ou [[eslavos]].

 

 

== Segundos reinos de taifas ==

 

Cando o dominio almorábide comezou a decaer, xurdiron os chamados segundos reinos de taifas ([[1144]]-[[1170]]), que foron posteriormente sometidos polos [[almohade]]s, que sucederon os almorábides no seu dominio do norte de África.

 

== Terceiros reinos de taifas ==

 

Tras a fin do período almohade, marcado pola [[batalla das Navas de Tolosa]] ([[1212]]), houbo un curto período denominado terceiros reinos de Taifas, que acabou na primeira metade do [[século XIII]] coas conquistas cristiás no Levante de [[Xaime I de Aragón]] (Valencia, [[1236]]) e en Castela de [[Fernando III o Santo]] (Córdoba, [[1236]] e Sevilla, [[1248]]) e perdurou en [[Reino de Granada|Granada]] coa fundación do reino [[nazarí]], que non capitulou até o [[2 de xaneiro]] de [[1492]], data que pon fin á [[Reconquista]].