Manuel Espiña Gamallo: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
→Recoñecementos: arranxiño |
→Traxectoria: arranxiños |
||
Liña 7:
A partir de [[1951]] cursou as licenciaturas en [[Filosofía]] e [[Teoloxía]] na [[Universidade Pontificia Comillas]] ([[Santander]]), ordenándose alí sacerdote en marzo de [[1959]].<ref name=GEG/> <ref name=G/> Foi en Comillas onde comeza a formarse a súa conciencia galeguista, como lle ocorreu a tantos outros; alí coincidiu con [[Carlos Baliñas]], o [[Jesús Silva Méndez|Padre Silva]] e [[Manuel Morente Torres|Morente Torres]], entre outros. <ref name=GC>[http://bvg.udc.es/paxina.jsp?id_obra=Gaecr%22Df1&id_edicion=Gaecr%22Df1002&formato=texto&pagina=10&cabecera=&maxpagina=11&minpagina=1 Galegos e cristiáns]. "Deus fratresque Gallaeciae". BVG.</ref>
O seu primeiro destino foi como coadxutor-vigario en [[Santa María do Azougue]] ([[Betanzos]]), cargo que desempeñou desde [[1959]] a [[1962]], cando foi nomeado polo cardeal [[Quiroga Palacios]] director espiritual do [[Seminario Menor de Belvís]], onde o seu labor máis innovador foi ser o galeguizador ao atoparse cuns rapaces que se avergoñan da lingua dos seus pais (ou que eran castigados
En 1965 consegue por oposición unha coenxía na [[Colexiata de Santa María do Campo|Real Colexiata da Coruña]] e, o mesmo ano, e comeza a dar clases de latín, grego e francés no ''Fogar de Santa Margarita'' da Coruña e de relixión na ''Escola Normal de Maxisterio'' (e posteriormente na ''Escola Universitaria de Formación do Profesorado de E.X.B.'' na que aquela se transformou), e logo, até a súa xubilación en [[1999]] de teoloxía católica e a súa didáctica e pedagoxía, así como de historia das relixións, na Facultade de Ciencias da Educación da [[UDC|Universidade da Coruña]].<ref name=G/>
Liña 20:
Colaborou tamén cen revistas como ''[[Galicia (revista da Federación de Sociedades Gallegas)|Galicia]]'' de Bos Aires.
EWntre outras actividades, fundou en 1973 a Comunidade cristiá ''Home Novo'' (que ten a súa sede en [[Culleredo]]), presidiu desde 1978 o Padroado da ''Fundación Labaca'' até a súa disolución, e a ''Irmandade Médica Paulino'', foi vogal da ''Irmandade Moncho Valcarce'', secretario da cooperativa CODELI e fundo na Corña o ''Centro Español de Nuevas Profesiones'', así como membro do Consello de Redacción da revista ''[[Encrucillada]]'' durante 30 anos, e colaborador de ''[[Irimia]]'' e das ''Romaxes de Crentes Galegos''.
== Algunbas obras ==
| |||