|
O '''exoesqueleto''' é o [[esqueleto]] externo continuo que recobre toda a superficie dos animais do filo [[artrópodo]]s ([[Arachnida|arácnidos]], [[insecto]]s, [[crustáceo]]s e outros grupos relacionados), onde cumpre unha función protectora e outra mecánica, proporcionando oa sosténsustentación necesarionecesaria para a eficacia do aparato muscular. Tamén se chama exoesqueleto á base, frecuentemente mineralizada, que segregan os corais (clase ''[[Anthozoa]]'' do filo ''[[Cnidaria]]'').
[[Ficheiro:Ant SEM.jpg|miniatura|222ppx|Cabeza de formiga]]
== O exoesqueleto dos artrópodos ==
O exoesqueleto é unha cuberta externa producida pola actividade secretora das células [[epidermisepiderme|epidérmicas]]. O exoesqueleto está composto polo [[polisacárido]] [[quitina]], un [[polímero]] formado por cadeas rectas e simples (non ramificadas) de [[N-acetil-2-D-glucosamina]], un [[monosacárido]] que inclúe nitróxeno na súa composición. Nalgúns casos o exoesqueleto aparece calcificado, reforzado pola aposición de carbonato cálcico; é o caso de moitos [[crustáceo]]s, como os [[caranguexo]]s ou as [[langostaslagosta]]s. O exoesqueleto serve tamén de depósito de produtos de [[excreción]], como a [[guanina]], o que é a veces causa de cores vivas ou brillo metálico, como se observan en moitos artrópodos.
O exoesqueleto é realmente ''continuo'', pero aparece estruturado en zonas engrosadas ([[esclerito]]s) que se articulan por liñas ou zonas onde é menor o espesura. En artrópodos de vida aérea, como os insectos ou os arácnidos, o exoesqueleto continúase cara ás cavidades respiratorias ([[pulmón]]s ou [[traquea (artrópodos)|traqueas]]) alí onde estas se abren ó exterior, tapizándoas.
O exoesqueleto favorece a [[fosilización]], especialmente a de formas mariñas, como [[crustáceo]]s ou [[trilobite]]s, que frecuentemente o presentan mineralizado.
=== EcdiseÉcdise ===
[[Ficheiro:Callinectes_sapidus.jpg|miniatura|esquerda|240px|Momentos da muda do cangrejo ''Callinectes sapidus'' (W.P.Hai, 1904)]]
O crecemento dos artrópodos require que se desprendan periodicamente do seu esqueleto externo, fenómeno óao que nos referimoreferimos como [['''muda]]''' ou [[ecdise]]'''écdise'''.<ref>Do grego ἐκδύω ''ekdýō''. "espir", "despoxar".</ref> Cando chega o momento o animal pasa a un estado de quiescencia (repouso), durante o cal afrouxa a consistencia das partes internas da [[cutícula]], á vez que a [[epiderme]], que está debaixo, prepárase para a síntese e [[secreción]] dos compoñentes da nova cutícula. Por un aumento da presión interna, ou ás veces por outro mecanismo, desgárrase a vella cutícula e o animal realiza os esforzos necesarios para se desprender dela á vez que segrega a nova. Cando sae áchase nun estado de debilidade e a súa consistencia é branda. Nun prazo máis ou menos breve a nova cuberta endurece.
A ecdiseécdise afecta, naturalmente, aos recubrimentos das cavidades internalizadasinternas, de orixe [[ectodermoectoderma|ectodérmicoectodérmica]] (os dous extremos do tracto dixestivo e, en artrópodos aéreos, as traqueas ou pulmóns).
A ecdiseécdise non atinxe soamente aos [[artrópodo]]s, senón aos outros [[filo]]s dotados de cutícula cos que están emparentados, e que conforman con eles os [[Ecdysozoa|ecdisozoos]].
== Notas ==
{{listaref}}
[[Categoría:Termos zoolóxicos]]
| 