Luigi Pirandello: Diferenzas entre revisións

O seu acercamento ao partido fascista nos anos vinte foi un feito estraño, aínda que non pode desligarse da súa proximidade a certa vangarda italiana. Pero pediu a entrada directamente a Mussolini, tras o asasinato de [[Giacomo Matteotti]] en 1924, e apoiou ao mandatario por ese feito. Todo iso causou unha grande desilusión entre os seus lectores e na cidadanía italiana; para algúns foi un xeito de ir contra a corrente intelectual, pero o certo é que o Réxime nomeouno presidente da Accademia italiana de nova fundación, o cal, iso si, afastouno desa compañía política. E se ben logrou tanto o premio Nobel en 1934 como o recoñecemento do seu valor como novelista e autor teatral, ese xesto de 1924 non deixa de lixar a súa imaxe. Queda o recordo do seu individualismo a ultranza, do seu enterro ascético nunha humilde caixa, da súa orixinal literatura, especialmente dos relatos e as pezas teatrais.

* ''Il Gioco delle Parti''

* ''Diana e La Tuda''