Bülent Ecevit: Diferenzas entre revisións

Contido eliminado Contido engadido
m r2.7.1) (bot Engadido: ca:Bülent Ecevit
mSen resumo de edición
Liña 13:
}}[[Ficheiro:Bush-Ecevit.jpg|thumb|left|300px| Ecevit na [[Casa Branca]] en xaneiro de [[2005]] con [[George W. Bush]]]]
 
'''Bülent Ecevit''', nado como '''Mustafa Bülent Ecevit''' ([[Istambul]] [[1925]] - [[Ancara]] [[2006]] ) é un escritor, xornalista e político [[Turquía|turco]].<br />
 
Estudou nun colexio dunha misión protestante norteamericana, e na universidade estudou [[sánscrito]], [[bengalí]] e [[Lingua inglesa|inglés]] e traduciu libros de [[Rabindranath Tagore]], [[T. S. Eliot]] e [[Bernard Lewis]] ao turco. En 1946 pasou a traballar na oficina de prensa do goberno turco en [[Londres]] e a partir de 1950, xa en [[Ancara]], nos xornais ''Halkçi'' e ''Ulus'', este último o órgano do [[Partido Popular Republicano]] (CHP), o partido polo que en 1957 accedeu ao parlamento e do que en 1959 entrou no seu Comité Central, representando aos sectores da esquerda do partido. Foi ministro de traballo entre 1961 e 1965, lexislou para recoñecer o dereito de folga. Secretario Xeral do CHP entre 1966 e 1971 e presidente en 1972. <br />
== Traxectoria ==
En 1974 converteuse en primeiro ministro dun goberno en coalición co [[Partido de Salvación Nacional]] de [[Necmettin Erbakan]], anmistía os presos políticos e o [[20 de xullo]] de 1974 de ordenou a intervención militar en [[Chipre]] logo de que se producise un golpe de estado dos partidarios da unión con [[Grecia]], o que levou á división da illa e a aparición da [[Republica Turca de Chipre do Norte]]. O [[18 de setembro]] 1974 dimitiu coa pretensión de que se celebrase eleccións que lle permitisen gobernar en solitario, pero [[Süleyman Demirel]], do [[Partido da Xustiza]], conseguiu artellar un goberno polo que o CHP pasou á oposición. Ecevit foi primeiro ministro en dous breves períodos posteriores: entre o [[21 de xuño]] e o [[11 de xullo]] de [[1977]] e do [[5 de xaneiro]] de [[1978]] ao [[12 de noviembro]] de [[1979]].<br />
Estudou nun colexio dunha misión protestante norteamericana, e na universidade estudou [[sánscrito]], [[bengalí]] e [[Lingua inglesa|inglés]] e traduciu libros de [[Rabindranath Tagore]], [[T. S. Eliot]] e [[Bernard Lewis]] ao turco. En 1946 pasou a traballar na oficina de prensa do goberno turco en [[Londres]] e a partir de 1950, xa en [[Ancara]], nos xornais ''Halkçi'' e ''Ulus'', este último o órgano do [[Partido Popular Republicano]] (CHP), o partido polo que en 1957 accedeu ao parlamento e do que en 1959 entrou no seu Comité Central, representando aos sectores da esquerda do partido. Foi ministro de traballo entre 1961 e 1965, lexislou para recoñecer o dereito de folga. Secretario Xeral do CHP entre 1966 e 1971 e presidente en 1972. <br />
Tras o golpe de estado militar do [[12 de setembro]] de 1980 dirixido polo xeneral [[Kenan Evren]] Ecevit foi encarcerado e suspendido de calquera actividade política de por vida. Un referendo en 1987 permitiu a súa volta á actividade pública e converteuse no líder do [[Partido da Esquerda Democrática]] (''Demokratik Sol Parti'') en 1989. Nas eleccións que se celebraron nos anos seguintes o partido non conseguiu entrar no Parlamento ata 1995 no que superou a barreira electoral,.<br />
 
En 1974 converteuse en primeiro ministro dun goberno en coalición co [[Partido de Salvación Nacional]] de [[Necmettin Erbakan]], anmistía os presos políticos e o [[20 de xullo]] de 1974 de ordenou a intervención militar en [[Chipre]] logo de que se producise un golpe de estado dos partidarios da unión con [[Grecia]], o que levou á división da illa e a aparición da [[Republica Turca de Chipre do Norte]]. O [[18 de setembro]] 1974 dimitiu coa pretensión de que se celebrase eleccións que lle permitisen gobernar en solitario, pero [[Süleyman Demirel]], do [[Partido da Xustiza]], conseguiu artellar un goberno polo que o CHP pasou á oposición. Ecevit foi primeiro ministro en dous breves períodos posteriores: entre o [[21 de xuño]] e o [[11 de xullo]] de [[1977]] e do [[5 de xaneiro]] de [[1978]] ao [[12 de noviembro]] de [[1979]].<br />
 
Tras o golpe de estado militar do [[12 de setembro]] de 1980 dirixido polo xeneral [[Kenan Evren]] Ecevit foi encarcerado e suspendido de calquera actividade política de por vida. Un referendo en 1987 permitiu a súa volta á actividade pública e converteuse no líder do [[Partido da Esquerda Democrática]] (''Demokratik Sol Parti'') en 1989. Nas eleccións que se celebraron nos anos seguintes o partido non conseguiu entrar no Parlamento ata 1995 no que superou a barreira electoral,.<br />
 
Nas eleccións de 1999 o seu partido converteuse no primeiro do Parlamento e el foi elixido primeiro ministro dun goberno de coalición co [[Partido da Nai Patria]] de [[Mesut Yilmaz]] e o [[Partido Popular Nacionalista]] de [[Devlet Bahceli]]. O goberno realizou reformas e estabilizou a economía turca en preparación para a apertura de negociacións coa [[Unión Europea]]. Malia iso a política económica fixo caer a súa popularidade e forzou novas eleccións en 2002, no que non foi capaz de que o seu partido entrase na Asemblea Nacional e retirouse da actividade politica.