Francisco Ayala: Diferenzas entre revisións
Contido eliminado Contido engadido
m bot Engadido: ru:Аяла, Франсиско |
corrixo categoría e corrixo |
||
Liña 1:
[[Ficheiro:Francisco ayala.jpg|thumb|right|Francisco Ayala]]
'''Francisco Ayala García-Duarte''' ([[Granada, España|Granada]], [[España]], [[16 de marzo]] de [[1906]]), é un [[escritor]] [[España|español]].
==Biografía==
Ós dezaseis anos trasladouse a [[Madrid]], onde estudou Dereito e Filosofía e Letras. Nesta época
Ó caer a República
Posteriormente, aínda na década dos cincuenta, Ayala
En [[1960]]
A crítica dividiu xeralmente a traxectoria narrativa de Francisco Ayala en '''dúas etapas''': a anterior e a posterior á [[Guerra civil española|Guerra Civil]].
A primeira etapa corresponde a antes da Guerra Civil.
Tras un longo silencio, Francisco Ayala inicia a súa segunda etapa no exilio con ''El hechizado'' ([[1944]]), relato sobre o intento dun criollo de entrevistarse co rei [[Carlos II]] que formou parte en [[1949]] de ''Los usurpadores'', libro composto por sete narracións cuxo tema común é a ansia de poder. A historia serve aquí para reflexionar sobre o pasado, a fin de coñecer con maior profundidade o presente. Tamén en [[1949]] publica ''La cabeza del cordero'', conxunto de relatos sobre a [[Guerra Civil]], nos que presta maior atención á análise das pasións e comportamentos dos personaxes que á crónica duns acontecementos externos. ''Muertes de perro'' ([[1958]]) constitúe unha denuncia da situación dun pobo sometido a unha [[ditadura]], ó tiempo que presenta a degradación humana nun mundo sen valores. ''El fondo del vaso'' ([[1962]]) é un complemento da novela anterior, que está presente neste novo relato a través dos comentarios que dela fan os personaxes. A ironía convértese no recurso central desta obra, aínda que unha maior comprensión cara ó xénero humano vai substituíndo ó desprezo. Nalgunhas ocasións, coma en ''El hechizado'', achégase ó mundo existencial e absurdo de [[Franz Kafka]], cunha denuncia implícita da inmoralidade e estupidez do poder.
Liña 23:
Despois destas novelas Francisco Ayala seguiu publicando relatos, coma os recollidos en ''El As de Bastos'' ([[1963]]), ''El rapto'' ([[1965]]) e ''El jardín de las delicias'' ([[1971]]) , libro que se basea no contraste entre a obxectividade satírica da primeira parte, «Diablo mundo», e o ton evocativo, subxectivo e lírico da segunda, «Días felices». En [[1982]] apareceu ''De triunfos y penas'', e en [[1988]] ''El jardín de las malicias'', onde recolleu seis contos escritos en diferentes épocas da súa vida.
Gran importancia ten tamén a súa obra ensaística, que
Escribiu unhas interesantes memorias: "Recuerdos y olvidos" ([[1982]], [[1983]], [[1988]] e [[2006]]).
O [[16 de marzo]] de [[2006]] cumpliu os
==Títulos==
Liña 153 ⟶ 151:
[[Categoría:Escritores en lingua castelá|Ayala, Francisco]]
[[Categoría:Escritores de España|Ayala, Franciso]]
[[Categoría:
[[Categoría:Premio Cervantes|Ayala, Francisco]]
|