Enric Ribas i Ribas
Enric Ribas i Ribas (Vigo, Galicia, 6 de xuño de 1870 − el Masnou, Maresme, 17 de outubro de 1935) foi un cirurxián catalán.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1870 Vigo, España |
| Morte | 17 de outubro de 1935 (64/65 anos) El Masnou, España |
| Actividade | |
| Ocupación | médico |
| Membro de | |
| Familia | |
| Parentes | Jaume Isern Hombravella, cuñado |
O fillo do catalán pais (ambos foron, desde a aldea de el Masnou), e estudou medicina en Barcelona. O ano 1894 é o seu doutorado coa tese "Indicaciones en las estrecheces cicatriciales del esófago de orixe cáustico". Ela matriculado en 1897 en l'Hospital de la Santa Creu e en 1906, foi xefe do departamento de Cirurxía. El foi o primeiro presidente do Instituto Medicofarmacèutic (1898) e a Sociedade de Cirurxía de Barcelona (1927). O presidente provisional da Academia e de Laboratorio de Ciencias Médicas de Cataluña (1922-1924) e o VII Congreso de Médicos da Lingua catalá (1932).[1] en 1932, ela matriculados na Real Academia de Medicina de Cataluña.[2] Foi profesor de balde patoloxía cirúrxica da Universidade Autónoma de Barcelona.[3] el Traballou tamén na clínica en Valencia rúa de Barcelona.
A súa casa en Masnou, foi construído polo arquitecto Bonaventura Bassegoda i Amigó no ano 1924, e foi na rúa de Barcelona, número 15.[4]
Bibliografía
- Mariños e Balcells, Victor "O traballo do Dr Enric Ribas i Ribas (1870-1935)". Gimbernat: catalán revista de historia da medicina e ciencias, vol. 25, 1996, p. 169-174.
Referencias
- ↑ Els Congressos de Metges i Biòlegs de Llengua Catalana. Enric Ribas i Ribas
- ↑ Reial Acadèmia de Medicina de Catalunya - Enric Ribas i Ribas
- ↑ «Enric Ribas i Ribas». L'Enciclopèdia.cat. Barcelona: Grup Enciclopèdia Catalana.
- ↑ Rico Vázquez, Miquel; Roig Lerones, Marta. L’obra arquitectònica de Bonaventura Bassegoda i Amigó a la vila del Masnou. El Masnou: Ajuntament del Masnou. Arxiu Històric Municipal, 2016 (La Roca de Xeix núm. 30).