Marco Antonio: Diferenzas entre revisións

Os Triunviros para a organización do pobo obtiveron recoñecemento oficial mediante a Lex Titia, aprobada pola Asemblea o 11 de novembro do 43 a.C., a cal outorgaba virtualmente todos os poderes aos triunviros durante un período de cinco anos. Para fortalecer a alianza, [[Octaviano]] casou con [[Clodia]], a fillastra de Antonio. Necesitados de fondos para sufragar a guerra contra os conxurados, os triunviros comezaron entón a perseguir á facción dos asasinos de [[Xulio César|César]], que fuxiran cara ao Leste, así como a executar aos partidarios de conxura que aínda permanecían en [[Roma]], desencadeando unha onda de terror na cidade o 1 de xaneiro do ano 42 a.C.: proscricións, confiscacións e execucións convertéronse na norma xeral daqueles días, sendo asasinados ata algúns dos máis nobres cidadáns. Uns 2.000 cabaleiros e 160 senadores foron executados, sendo [[Marcus Tullius Cicero|Cicerón]] a vítima máis destacada neste vórtice, pese ao apoio brindadoblindado a [[Octaviano]], quen consentiu a súa execución tras ser capturado ao tratar de escapar. Antonio e a súa esposa [[Fulvia]] non perdoaron as acusacións pasadas de Cicerón, vingándose co seu corpo: as súas mans e cabeza foron enviadas á Rostra, coa súa lingua atravesada polas forquillas douradas de [[Fulvia]]. Finalmente, trala dobre batalla de [[Filipos]] (libradas o 3 e o 23 de outubro do 42 a.C.) e o suicidio de [[Casio]] e [[Bruto]], os partidos senatorial e republicano foron aniquilados: ninguén máis debía desafiar o poder do Triunvirato.