Eric II de Noruega
Erik Magnusson, alcumado o inimigo dos curas (en noruegués, Eirik prestehater). Nado no 1268 e finado en Bergen o 15 de xullo de 1299. Foi rei de Noruega de 1280 a 1299 baixo o nome de Eric II de Noruega.
  | |
| Nome orixinal | (non) Eiríkr II prestahatari Magnússon |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | 4 de outubro de 1268 Noruega |
| Morte | 15 de xullo de 1299 (30 anos) Bergen |
| Causa da morte | Inanición |
| Lugar de sepultura | Catedral de Bergen (pt)  |
 Monarquia de Noruega (pt) | |
| 1280 – 1299 ← Magno VI da Noruega (pt) – Haakon V (pt) → | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Noruega |
| Relixión | Cristianismo |
| Actividade | |
| Ocupación | monarca |
| Familia | |
| Familia | Casa de Sverre (pt) |
| Cónxuxe | Margarida, Princesa da Escócia (pt) (1281 (Gregoriano)–) Isabel Bruce (pt) |
| Fillos | Margarida I de Escocia (  ) Margarida, Princesa da Escócia (pt) Ingeborg Eriksdottir of Norway (en) ( ) Isabel Bruce (pt) |
| Pais | Magno VI da Noruega (pt) e Ingeborg Eriksdatter |
| Irmáns | Haakon V (pt) |
 | |
  | |
Traxectoria editar
Erik foi o fillo máis vello de Magnus VI e Ingeborg de Dinamarca. Foi través da súa ascendencia materna, era descendente do rei Olaf o Santo e, polo tanto, co seu ascenso ao trono a descendencia de Olaf volveu a reinar en Noruega.
Reinado editar
Foi coroado en Bergen o 2 de xullo de 1280, contando con só 12 anos de idade. Por mor da súa curta idade, o goberno recalou nas mans dos seus conselleiros, entre os que atopábase a súa nai, a raíña viúva, Ingeborg.
É recordado como un rei débil, cuxas decisións sempre estiveron influídas polo seus conselleiros, aínda cando acadou a maioría de idade (15 anos). Recibiu o sobrenome de o inimigo dos curas pola tensa relación que mantivo coa igrexa norueguesa. Porén, a situación en realidade reflectía a rivalidade do clero coa aristocracia, que se fixera co control do goberno.
Probablemente pola cuestión dos reclamos da herdanza da súa nai en Dinamarca, Erik II apoiou a bandidos que, como Stig Andersen Hvide, asolaron as costas dinamarquesas despois da morte de Erik V.
Finou en 1299 e foi sepultado na antiga catedral de Bergen. Ao non deixar descendentes varóns, foi sucedido polo seu irmán máis novo, Haakon.
Matrimonio e fillas editar
En 1281, casou coa princesa Margarida de Escocia, filla do rei Alexandre III. O compromiso pactárase anos atrás, nun intento do seu pai, Magnus VI, de mellorar as relacións con Escocia. Margarida finou poucos anos despois, en 1283, dando a luz a súa filla.
O 25 de setembro de 1293 casou con outra princesa escocesa, Isabel Bruce, irmá de Roberto I de Escocia. Deste matrimonio tivo outra filla:
- Ingeborg (1297-1353), princesa de Suecia e duquesa de Finlandia, esposa do duque Valdemar de Finlandia.
| Predecesor: Magnus VI |
Rei de Noruega 1280 - 1299 |
Sucesor: Haakon V |