Enrique Simonet
Enrique Simonet Lombardo, nado en Valencia o 12 de febreiro de 1866 e finado en Madrid o 20 de abril de 1927, foi un pintor español.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | (es) Enrique Simonet Lombardo 2 de febreiro de 1866 Valencia, España |
| Morte | 20 de abril de 1927 (61 anos) Madrid, España |
| Educación | Reial Acadèmia de Belles Arts de Sant Carles Real Academia de España en Roma |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Pintura |
| Ocupación | pintor |
| Membro de | |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Familia | |
| Cónxuxe | Asunción Castro Crespo |
| Fillos | Enrique Simonet Castro |
 | |
Traxectoria
editar
Ao parecer a súa vocación primeira ou da infancia foi eclesiástica, pero abandonouna para dedicarse á pintura. Malia ser valenciano de nacemento e de que estudou na Escola de Belas Artes de San Carlos da súa cidade natal, vinculouse ao círculo malagueño tanto pola súa pronta chegada, como pola súa orixe familiar, a súa formación artística e/ou a súa actividade profesional na cidade de Málaga. E tamén estudou no taller do valenciano Bernardo Ferrándiz en Málaga, formando parte da chamada escola malagueña de pintura.
Marcha a Roma e outras viaxes
editar
En 1887, marchou a Roma como pensionado, onde realizou A decapitación de San Paulo, hoxe na Catedral de Málaga, aproveitando a súa estancia para á súa vez viaxar por toda Italia. Visitou París varias veces e en 1890 fixo un percorrido polo Mediterráneo.
Tamén en Roma realizou, en 1890, a súa obra máis famosa: Anatomía do corazón, tamén coñecida como ¡E tiña corazón! ou A autopsia.[2] Viaxou a Terra Santa, onde se documentou para a súa monumental Flevit super illam; obra pola que recibiu numerosas medallas, entre elas foi primeira medalla na Exposición Internacional de Madrid de 1892, en Chicago en 1893, en Barcelona en 1896 e en París en 1900.
En 1893 e 1894 viaxou a Marrocos como correspondente de guerra de La Ilustración Española y Americana e en 1901 obtivo a cátedra de Estudos de Formas da Natureza e a Arte da Escola de Belas Artes de Barcelona, onde residiu a partir de entón, aínda que pasaba os veráns en Vigo.
Últimos anos
editarEn 1911 pasou a formar parte da Escola de Belas Artes de San Fernando de Madrid e entre 1921 e 1922 foi director da Residencia de El Paular para paisaxistas. Xa que tamén se dedicou á pintura decorativa e de paisaxes, entre a que destacan os catro grandes lenzos sobre as Alegorías do Dereito, no Palacio de Xustiza de Barcelona e as oito Alegorías das Provincias no Palacio de Xustiza de Madrid.
Morreu o 20 de abril de 1927 sendo catedrático da Escola Especial de Pintura, Escultura e Gravado de Madrid.
Notas
editar- ↑ Ficha da obra no Portal de Museos de Andalucía Arquivado 21 de febreiro de 2015 en Wayback Machine..
- ↑ "Esta es la historia del cuadro que todos querían mostrarle al Rey en el Museo de Málaga". diario Sur (en castelán). Consultado o 1 de xullo do 2020.
Véxase tamén
editarLigazóns externas
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Enrique Simonet  |