Elias James Corey

químico estadounidense

Elias James Corey, nado en Methuen (EUA) o 12 de xullo de 1928 é un químico orgánico e profesor universitario estadounidense galardoado co Premio Nobel de Química do ano 1990 "polos seus adiantos en teoría e metodoloxía de síntese orgánica"".

Infotaula de personaElias James Corey
Nome orixinal(en) Elias James Corey Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento12 de xullo de 1928 (95 anos)
Methuen, Estados Unidos de América (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
ResidenciaEstados Unidos de América Estados Unidos
País de nacionalidadeestadounidense
Educación
  • Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts
  • Director de teseJohn C. Sheehan (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
    Coñecido por
  • Análise retrosintético
  • Actividade
    Campo de traballo
  • Química
  • Ocupaciónquímico , profesor universitario Editar o valor em Wikidata
    EmpregadorUniversidade Harvard, catedrático (1959–)
    Universidade de Illinois en Urbana-Champaign
    Universidade Harvard Editar o valor em Wikidata
    Membro de
    Influencias
    LinguaLingua inglesa Editar o valor em Wikidata
    Obra
    DoutorandoDale L. Boger (pt) Traducir, William L. Jorgensen (pt) Traducir, Hisashi Yamamoto (en) Traducir e Andrew G. Myers (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
    Premios
  • Medalla Franklin (1978)
  • Premio Xapón (1989)
  • Premio Nobel de Química (1990)
  • Medalla Priestley (2004)
  • Biografía editar

    Naceu na cidade de Methuen, poboación situada no estado norteamericano de Massachusetts. Estudou química no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts (MIT), onde se gradou en 1948 e doutorou en 1951. Entre 1951 e 1959 foi profesor na Universidade de Illinois, e a partir de 1959 é catedrático na Universidade Harvard.

    Investigacións científicas editar

    Interesado na química orgánica, Corey desenvolveu interesantes investigacións acerca das reaccións químicas para entender o seu comportamento. Tamén a el se lle debe a creación da prostaglandina, sesquiterpeno, triciclohexaprenol e o ácido xiberélico, entre outros.

    Tamén realizou pescudas na química teórica, desenvolvendo unha Teoría Xeral de Síntese, bautizada como retrosíntese. Esta consiste en someter unha molécula orgánica que se desexa sintetizar a unha serie de diseccións por etapas e de acordo cun conxunto de regras simples, tendo en conta o carácter e o contexto estrutural dos enlaces que se rompen. Foi o primeiro en ver a utilidade dos ordenadores, aplicándoos no proceso de retronsíntese.

    Ligazóns externas editar

    Predecesor:
    Sidney Altman
    e
    Thomas Cech
    Premio Nobel de Química
     

    1991
    Sucesor:
    Richard R. Ernst