Arquitectura dzong

Arquitectura dzong (en tibetano: རྫོང་, en transliteración Wylie: rDzong) é o nome dado ó estilo no que se construíron unha serie de fortalezas-mosteiro nas rexións do sur do Himalaia, especialmente en Bután. Os espazos, patios e edificios, quedan definidos por unha construción masiva de muros pautados con torres. Estas fortificaciones construíronse con fins militares, relixiosos (servían de fogar a monxes budistas), e administrativos. Os dzongs existen dende os primeiros séculos do segundo milenio, aínda que a súa época de esplendor foi o século XVII.

Fortaleza Trongsa, en Bután.

Características

Dzong de Punakha.

• Muros altos de ladrillo e pedra pintados de branco. Na súa base dispoñen de moi poucas ou ningunha xanela.
• Bandas avermelladas preto do tope dos muros, ás veces puntuadas por grandes círculos dourados.
• Chans dos templos de estilo chinés.
• Entradas masivas construídas de madeira e ferro.
• Patios interiores e templos profusamente decorados con motivos budistas.

Os dzongs en Bután

En Bután os dzongs forman parte da súa organización territorial, constituíndo un caso particular no mundo actual. Cada dzong está á cabeza dun distrito, e no seu interior están repartidos os tres poderes: executivo, lexislativo e xudicial. Ademais, é sede tanto do goberno político como do relixioso (budista).

Véxase tamén

Bibliografía

• Amundsen, Ingun B (Winter 2001). "On Bhutanese and Tibetan Dzongs" (PDF). Journal of Bhutan Studies 5: 8–41. 
• Bernier, Ronald M. (1997). Himalayan Architecture. Fairleigh Dickinson University Press. ISBN 0-8386-3602-0.