Daniel Darío Vidart Bartzabal, nado en Paysandú o 7 de outubro de 1920 e finado en Montevideo o 14 de maio de 2019, foi un antropólogo e escritor uruguaio.[1]

Infotaula de personaDaniel Vidart
Biografía
Nacemento(es) Daniel Darío Vidart Bartzabal Editar o valor em Wikidata
7 de outubro de 1920 Editar o valor em Wikidata
Paysandú, Uruguai Editar o valor em Wikidata
Morte14 de maio de 2019 Editar o valor em Wikidata (98 anos)
Fortín de Santa Rosa, Uruguai (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeUruguai Editar o valor em Wikidata
EducaciónUniversidade Nacional de Colombia
Universidade da República Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónantropólogo , escritor Editar o valor em Wikidata
EmpregadorUniversidade da República Editar o valor em Wikidata
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Premios

Traxectoria editar

Estudou dereito na Universidade da República (1940-1945). Posteriormente tamén realizou estudos de enxeñería na Universidade Nacional de Colombia (1978-1984).

Entre 1952 e 1958 foi vicepresidente do Servizo Oficial de Difusión, Radiotelevisión e Espectáculos (SODRE). Deu clases de ensino secundario Dende 1962 foi director do Centro de Estudos Antropolóxicos Dr. Paul Rivet, e experto da UNESCO en investigación sociocultural e conselleiro rexional de educación ambiental para América Latina e o Caribe.

Entre 1972 e 1973 foi profesor de antropoloxía cultural na Universidade de Chile e entre 1985 e 1988 catedrático de antropoloxía na Universidade da República.

Membro de número dende 2009 da Academia Nacional de Letras do Uruguai e correspondente da Real Academia Galega dende 1970 [2].

Obras editar

  • Tomás Berreta. La Industrial, Montevideo, 1946
  • Esquema de una Sociología Rural Uruguaya. Ministerio de Ganadería y Agricultura, Montevideo, 1948
  • Sociología Rural. Salvat, Barcelona, 2 vol. 1960
  • Regionalismo y universalismo en la cultura gallega, Ediciones del Banco de Galicia, 1961
  • Teoría del tango. Banda Oriental, Montevideo, 1964
  • Los pueblos prehistóricos del territorio uruguayo. Centro Paul Rivet, Montevideo, 1965
  • Caballos y jinetes. Pequeña historia de los pueblos ecuestres. Arca, Montevideo, 1967;
  • El paisaje uruguayo. El medio biofísico y la respuesta cultural de su habitante. Alfa, Montevideo, 1967
  • El tango y su mundo. Tauro, Montevideo, 1967
  • Ideología y realidad de América. Universidad de la República, Montevideo, 1968
  • El legado de los inmigrantes (con Renzo Pi Hugarte), Nuestra Tierra, Montevideo, 1969-1970
  • Los muertos y sus sombras. Cinco siglos de América. Banda Oriental, Montevideo, 1993
  • El juego y la condición humana. Banda Oriental, Montevideo, 1995
  • El mundo de los charrúas. Banda Oriental, Montevideo, 1996
  • Los cerritos de los indios del Este uruguayo. Banda Oriental, Montevideo, 1996
  • La trama de la identidad nacional, Banda Oriental, Montevideo:
    • Tº lº Indios, negros, gauchos, 1997
    • Tº 2º El diálogo ciudad – campo, 1998
    • Tº 3º El espíritu criollo, 2000
  • Un vuelo chamánico. Editorial Fin de Siglo, Montevideo, 1999;
  • El rico patrimonio de los orientales. Banda Oriental, Montevideo, 2003
  • Cuerpo vestido, cuerpo desvestido. Antropología de la ropa interior femenina. (con Anabella Loy). Banda Oriental, Montevideo, 2000
  • Los fugitivos de la historia. Banda Oriental, Montevideo, 2009
  • Tiempo de Navidad. Una antropología de la fiesta. (con Anabella Loy). Banda Oriental, Montevideo, 2009.
  • Uruguayos. 2012
  • Tiempo de carnaval. 2013
  • Marihuana, la flor del cáñamo. Ediciones B. 2014

Notas editar

  1. "Biografía del Prof. Daniel Vidart". Arquivado dende o orixinal o 31 de outubro de 2013. Consultado o 02 de maio de 2018. 
  2. Membros correspondentes da RAG