é o nome dunha nota musical. En xeral considérase que o dó é a primeira nota musical, pois é a nota base da escala diatónica de dó maior, a única que non posúe accidentes e por tanto é considerada a base do sistema tonal.

O nome orixinal desta nota era ut en referencia ao primeiro verso do himno religioso Ut queant laxis, usado por Guido d'Arezzo para nomear todas as notas musicais. O nome da nota ut mudou posteriormente para dó para facilitar a pronuncia.

Antes da adopción do solfexo, as notas chamábanse por letras. A nota dó corresponde á nota C usada na nomenclatura anglosaxoa.

Altura

editar

A expresión dó central refírese á nota dó que se sitúa exactamente no medio do teclado de 88 notas dun piano. Esta nota, usada como referencia de altura para a extensión da maioría dos instrumentos musicais é o dó na cuarta oitava (dó4, que ás veces se lle chama dó3 cando se considera que a primeira oitava é a 0). A súa frecuencia é de aproximadamente 261.6 Hz.

 
Posición do dó central nun teclado de 88 teclas.

Notación

editar

Pola orde da partitura abaixo, na clave de sol, o dó central represéntase na primeira liña suplementaria inferior. Na clave de dó, pode estar na terceira ou na cuarta liñas da pauta. Na clave de fa represéntase na primeira liña suplementaria superior.

 
Dó central en varias claves.