Correolas (xénero Convolvulus)

Correola menor (Convolvulus arvensis) na Coruña
Clasificación científica
Reino: Plantae
Subreino: Tracheobionta
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Subclase: Asteridae
Orde: Solanales
Familia: Convolvulaceae
Tribo: Convolvuleae
Xénero: Convolvulus
L.
Especies

Véxase no texto.

Sinonimia

As correolas son plantas pertencentes ao xénero Convolvulus que conta cunhas 250 especies de plantas de flor na familia Convolvulaceae. Distribúense en moitas rexións temperadas. Son plantas de porte fino e miúdo, rubideiras e moitas con hábitos rastreiros. Teñen follas simples, en espiral e flores anchas con forma de trompeta.

Correola tricolor
Convolvulus tricolor

Comúns en Galiza, reciben tamén os nomes dialectais de corriola, corregola e corregota[1].

Descrición

editar

Son plantas anuales ou perennes de porte herbáceo ou rubideiras e algunhas especies de maior porte arbustos, acadando de 0,3 a 2 m de altura. As follas distribúense en espiral, e as flores teñen forma de trompeta, presentando especialmente cores brancas e rosadas, mais tamén azuis, violetas, púrpura ou amarelas nalgunhas especies.

Moitas das especies de Convolvulus están consideradas como herbas daniñas, que poden sufocar e abafar outras plantas máis valiosas gabeando nelas. Porén algunhas especies cultívanse coma ornamentais en xardinaxe, grazas ás súas atractivas flores.

As especies de Convolvulus serven de base na alimentación de larvas dalgunhas especies de lepidópteros incluída a especie furadora de follas Bucculatrix cantabricella que se alimenta exclusivamente da especie Convolvulus cantabricus.

Etnografía

editar
editar

Teño unha hèrba n'a hòrta

que lle chaman correòla.

Para falar ti comigo,

còmprech'un ano d'escòla[2]

Especies

editar

Algunhas especies comúns en Galiza

editar

Listaxe xeral de especies

editar

Galería de imaxes

editar
  1. Juan Cuveiro Piñol (1876): Diccionario Gallego, Barcelona
  2. referíndose quizais aos chantaxes. Recollido por Marcial Valladares Núñez en 1884, no seu Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
  3. Diccionario das ciencias da natureza e da saúde (A-C). A Coruña, Deputación da Coruña, 2000
  4. E. Losada, J. Castro e E. Niño, (1992): Nomenclatura vernácula da flora vascular galega, Xunta de Galicia
  5. Marcial Valladares Núñez chámaa: hèrba ròquéira (1884) no seu: Diccionario gallego-castellano, Santiago, Imp. Seminario Conciliar
  6. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para soldanela.
  7. Listaxe completa de especies

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar