Constanza de Castro e Osorio

nobre e relixiosa galega

Constanza de Castro e Osorio, nada en Viveiro c. 1430 e finada na mesma localidade en 1489, foi unha nobre e relixiosa galega. Coñecida como beata polo pobo, comezou o proceso de beatificación.

Modelo:BiografíaConstanza de Castro e Osorio
Biografía
Nacementoc. 1430 Editar o valor en Wikidata
Viveiro, España Editar o valor en Wikidata
Morte1489 (Gregoriano) Editar o valor en Wikidata (58/59 anos)
Viveiro, España Editar o valor en Wikidata
Lugar de sepulturaigrexa de San Francisco de Viveiro Editar o valor en Wikidata

Traxectoria

editar
 
Igrexa de San Francisco

Constanza era señora dos coutos de Silán e Codesido. Casara con Roi Díaz de Andrade,[1] señor de San Pantaleón das Viñas, que faleceu na guerra de Granada.[2] Antes de morrer, Roi enviou á súa esposa unha carta escrita en galego, como despedida e testamento, xa que lle dixo que se morría na batalla, ela e o seu fillo Héctor eran herdeiros dos seus bens e ela debería administralos; a carta ten data do 13 de agosto de 1450.[3]

Constanza permaneceu viúva durante corenta anos. Era unha terciaria franciscana dedicada á oración e á caridade, e atribuíronlle milagres. Morreu en estado de santidade e foi enterrada no convento de San Francisco de Viveiro.[4][5]

Veneración

editar

O seu corpo foi atopado incorrupto cando se trasladou a tumba en 1611;[1] realizado o milagre, comezou o proceso de beatificación, que foi interrompido. A pesar diso, é coñecida popularmente como a beata e aparece así nalgúns santorais, como o martiroloxio da Orde de San Francisco, que lle asigna a data de celebración do 14 de xuño[1] e establece arbitrariamente a data da morte en 1286. A Igrexa concedeulle o título de venerable.

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar