Charles Greeley Abbot
Charles Greeley Abbot, nado o 31 de maio de 1872 e finado o 17 de decembro de 1973, foi un astrofísico e astrónomo estadounidense, secretario da Smithsonian Institution entre 1928 e 1944.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 31 de maio de 1872 Wilton, Estados Unidos de América (en)  |
| Morte | 17 de decembro de 1973 (101 anos) Washington, D.C., Estados Unidos de América |
| Lugar de sepultura | Brentwood (pt) |
| 5º Secretary of the Smithsonian (en) | |
| 1928 – 1944 | |
| Datos persoais | |
| Residencia | Washington, D.C. |
| País de nacionalidade | Estados Unidos de América |
| Educación | Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts - graduado en ciencias, Master of Science (pt) Phillips Academy |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Astrofísica |
| Ocupación | astrónomo , astrofísico |
| Empregador | Instituto Smithsoniano |
| Membro de | |
| Lingua | Lingua inglesa |
| Obra | |
Obras destacables
| |
| Arquivos en | |
| Familia | |
| Cónxuxe | Lillian Elvira Moore Abbot (en) |
Premios
| |
 | |
Traxectoria editar
Abbot naceu en Wilton, Nova Hampshire gradouse na Phillips Academy en 1891 e no Instituto de Tecnoloxía de Massachusetts en 1894, en física química. Samuel Pierpont Langley procuraba un axudante para o Smithsonian Astrophysical Observatory (SAO) e escolleu a Abbot en 1895 pola súa experiencia en traballo de laboratorio malia a súa inexperiencia en astronomía.
Langley especializouse en experimentos aeronáuticos, mentres Abbot actuaba de feito como o director do observatorio desde 1896. Á morte de Langley en 1906 Abbot converteuse no director. Abbot desenvolveu unha técnica para obter un valor máis axeitado para a constante solar, establecéndoa en 1.93 cal/cm²/min (1353 w/m². é o valor actual). Abbot deseñou e construíu aparellos para medir a radiación solar, como un bolómetro que serviu para medir o interior da coroa solar no eclipse de 1900 en Wadesboro, Carolina do Norte.
Estudos editar
Abbot, como Langley, pensaba que a radiación solar era variable e que esa variabilidade podía alterar o tempo. Investigou na procura desas variacións, agardando que se puideran utilizar nas predicións meteorolóxicas e mesmo pensou que as detectara, dunha orde do 3 ó 10%. Non obstante as investigacións modernas indican que non existe esa variabilidade, agás pequenas variacións debidas ás manchas e erupcións solares. Abbot completou o mapa do espectro infravermello solar, tamén estudou a natureza da transmisión atmosférica e da absorción.
Un cráter da Lúa leva o seu nome.