Celeno (pléiade)

Celeno foi unha das Pléiades, unha das sete fillas do titán Atlas e a oceánide Pléione ^[1]. Outras fontes fana filla de Atlas e Etra.

Foi poseída por Poseidón, co quen tivo dous ou tres fillos, Lico, Eurípilo e Tritón, se ben é máis usual considerar a Tritón fillo de Poseidón e Anfitrite.

"De Atlante e Pléione, filla de Océano, naceron en Cilene de Arcadia sete fillas, chamadas Pléiades: Alcíone, Mérope, Celeno, Electra, Estérope, Táixete e Maia... Posidón uniuse con dúas, primeiro con Celeno, da que naceu Lico, ó que Posidón instalou nas Illas dos Benaventurados". ^[2]

(Pseudo-Apolodoro: Biblioteca mitológica III, 10, 1)

Notas editar

↑ Tiveron tamén outras cinco fillas, as Híades, e un fillo, Hiante (Hixino: Fábulas 192).
↑ O lugar onde, segundo a mitoloxía grega, repousaban as almas virtuosas despois da morte, equivalente ó Paraíso ou o Ceo noutras tradicións.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

Grimal, Pierre (1981). Diccionario de mitología griega y romana. Paidós. ISBN 9788449324574. (en castelán)
Hixino (2009). Fábulas mitológicas. Alianza Editorial. ISBN 9788420650722. (en castelán)
Pseudo-Apolodoro (2016). Biblioteca mitológica. Alianza Editorial. ISBN 9788491044277. (en castelán)

[1] Tiveron tamén outras cinco fillas, as Híades, e un fillo, Hiante (Hixino: Fábulas 192).

[2] O lugar onde, segundo a mitoloxía grega, repousaban as almas virtuosas despois da morte, equivalente ó Paraíso ou o Ceo noutras tradicións.

[1]

[2]