Banteng

O banteng^[2] (Bos javanicus) é unha especie de bovino salvaxe orixinaria dos montes do sueste asiático.^[3] Polo seu aspecto lembra bastante ao gaur, pero diferénciase deste en que é máis baixo e pequeno, cunha chepa máis pronunciada.

Banteng

Estado de conservación

En perigo^[1]

Clasificación científica

Reino:	Animalia
Filo:	Chordata
Clase:	Mammalia
Orde:	Artiodactyla
Familia:	Bovidae
Xénero:	Bos
Especie:	B. javanicus

Nome binomial

Bos javanicus
d'Alton, 1823

Rango de distribución
verde: presente
vermello: posible rango de presenza

Subespecies

B. javanicus javanicus -en Xava e Balí-
B. javanicus lowi -en Borneo-
B. javanicus birmanicus -no continente-
B. javanicus domesticus -en Balí, Australia e Nova Guinea-

Sinonimia

Bos birmanicus Lydekker, 1898
Bos lowi Lydekker, 1912

A pelame é castaña escura nos machos, podendo chegar a case negro nalgúns exemplares, mentres que as femias (de menor tamaño e cornos máis pequenos) teñen unha pelame parda clara ou arroibada. Como os gauros, viven en mandas e aliméntanse de herbas, follas de árbores e arbustos, así como dos rebentos dos bambús.

Na actualidade atópanse tanto en estado salvaxe como doméstico, sendo coñecido neste caso como touro de Balí (aínda que non é exclusivo desta illa). Os seus depredadores principais son os cuóns, tigres e leopardos.

A distribución do banteng esténdese por Indochina, Malaca, Sumatra, Xava e Borneo. Estímase que o número de bantengs domésticos é dun millón e medio, mentres que só deben quedar entre 5,000 e 11,000 en estado salvaxe.

O banteng como animal doméstico editar

Crese que o banteng foi domesticado en 3500 a. C. en Indonesia, e críase tanto para vesar a terra, como para carne e coiro.

A variedade domesticada do banteng (Bos javanicus domesticus) foi introducida como gando cárnico en lugares máis aló do sueste asiático, como Australia, Filipinas e Nova Guinea. Crese que a poboación do banteng na Península de Coburg, en Australia, conta con máis de 8,000 individuos, a pesar de que estes animais son gando asilvestrado e considerados como unha praga.

Un banteng no Santuario Huai Kha Khaeng, Tailandia.

Clonación editar

En 2003, xa en perigo de extinción, o vicepresidente do Medical Scientific Development de Worcester, Robert Lanza, anunciou que clonaran con éxito un banteng.^[4]^[5]

Notas editar

↑ Timmins, R.J., Duckworth, J.W., Hedges, S., Steinmetz, R. e Pattanavibool, A. (2008). "{{{taxon}}}". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza.
↑ "Definición de "banteng"". DIGALEGO.
↑ Scherf, Beate (1995). World Watch List for Domestic Animal Diversity. FAO.
↑ Zitner, Aaron (8 de abril de 2003). "Scientists Clone Banteng in Effort to Save Dying Species". Los Angeles Times (en inglés). ISSN 0458-3035. Consultado o 29 de xaneiro de 2017.
↑ Michio, Kaku (2015). "El futuro de la medicina". La física del futuro (en castelán). Penguin Random House Grupo Editorial. p. 224. ISBN 978-84-9989-883-4.

Véxase tamén editar

[iucn-1] Timmins, R.J., Duckworth, J.W., Hedges, S., Steinmetz, R. e Pattanavibool, A. (2008). "{{{taxon}}}". Lista Vermella de especies ameazadas. (en inglés). Unión Internacional para a Conservación da Natureza.

[2] "Definición de "banteng"". DIGALEGO.

[3] Scherf, Beate (1995). World Watch List for Domestic Animal Diversity. FAO.

[4] Zitner, Aaron (8 de abril de 2003). "Scientists Clone Banteng in Effort to Save Dying Species". Los Angeles Times (en inglés). ISSN 0458-3035. Consultado o 29 de xaneiro de 2017.

[5] Michio, Kaku (2015). "El futuro de la medicina". La física del futuro (en castelán). Penguin Random House Grupo Editorial. p. 224. ISBN 978-84-9989-883-4.

[2]

[3]

[1]

[4]

[5]