Bacelo (vide)

Para outras páxinas con títulos homónimos véxase: Bacelo.

O bacelo é o rebento da videira, longo e delgado, do cal agroman as follas, os gabiáns e os acios. Por extensión emprégase o termo noutros cultivos rubideiros coma o kiwi.

Os bacelos, longos, magros e flexíbeis, que agroman cada ano do toro, levan todas as estruturas de crecemento vexetal da planta, é dicir as follas, os gabiáns, as xemas e as inflorescencias que se converterán en acios de bago unha vez chegadas ao seu punto de madureza.

É sobre os bacelos que se efectúa a poda da videira polo inverno, para limitar o seu crecemento e mellorar a produción cualitativa e cuantitativa das uvas.

Desenvolvemento fenolóxico do bacelo

• 
  Desborramento na primavera.
• 
  Aparición das follas e inflorescencias.
• 
  Medran os bacelos verdes.
• 
  Verán: comeza o enxugado dos bacelos.
• 
  Bacelos enxugados, con uvas xa madurecidas e prontas para a vendima.
• 
  Videiras polo inverno, con bacelos sen podar.
• 
  Inverno: bacelos podados en Guyot duplo, con dúas varas.
• 
  Bacelos podados en Guyot simple, cunha vara e un polgar.
• 
  Primavera: o bacelo do ano anterior xa é unha vara, ou cargador, do que nacen os novos gomos.