Atlas G, tamén coñecido co Atlas G Centaur e Atlas-G Centaur-D1AR, foi un lanzador orbital pertencente á familia de foguetes Atlas, formada en primeiro lugar por mísiles e máis tarde por foguetes espaciais.[1][2]
| Atlas G / Atlas-G Centaur-D1AR |
|---|
 |
| Función | ICBM / lanzador orbital. |
|---|
| Tamaño |
|---|
| altura | 38,0 m[1] |
|---|
| diámetro | 3,05[1] |
|---|
| masa | 166.140 kg[1] |
|---|
| Etapas | 2 |
|---|
|
|---|
| Carga LEO |
|---|
| masa | 3630 kg[1] |
|---|
|
|
|---|
| foguetes derivados |
|---|
| Familia | Atlas[1] |
|---|
| Lanzamento históricos |
|---|
| Estado | Retirado[1] |
|---|
| Sitios | Cabo Cañaveral[1][2] |
|---|
| Total de lanzamentos | 7[1][2] |
|---|
| fallos | 1[1][2] |
|---|
| Fallos parciais | 1[1][2] |
|---|
| Voo inaugural | 9 de xuño de 1984[1][2] |
|---|
| Último voo | 25 de setembro de 1989[1][2] |
|---|
|
| Acelerarores – Atlas MA-5[3] |
|---|
| diámetro | 4,90 m[3] |
|---|
| masa cheo | 3646 kg[3] |
|---|
| impulsado por | 2 LR-89-7[3] |
|---|
| potencia máxima | 1896,01 kN (no baleiro)[3] |
|---|
| Impulso específico | 259 s (a nivel do mar), 294 s (no baleiro)[3] |
|---|
| propelente | Oxíxeno líquido e queroseno[3] |
|---|
| Primeira etapa – Atlas G/H/I[2][4] |
|---|
| altura | 22,20 m[4] |
|---|
| diámetro | 3,05 m[4] |
|---|
| masa baleiro | 4236 kg[4] |
|---|
| masa cheo | 142.536 kg[4] |
|---|
| impulsado por | 1 LR-105-7[4] |
|---|
| potencia máxima | 386,3 kN (no baleiro)[4] |
|---|
| Impulso específico | 220 s (a nivel do mar), 316 s (no baleiro)[4] |
|---|
| propelente | Oxíxeno líquido e queroseno[4] |
|---|
| Segunda etapa – Centaur I[2][5] |
|---|
| altura | 9,15 m[5] |
|---|
| diámetro | 3,05 m[5] |
|---|
| masa baleiro | 1700 kg[5] |
|---|
| masa cheo | 15.600 kg[5] |
|---|
| impulsado por | 2 RL-10A-3A[5] |
|---|
| potencia máxima | 146,80 kN (no baleiro)[5] |
|---|
| Impulso específico | 444 s (no baleiro)[5] |
|---|
| propelente | Oxíxeno líquido e hidróxeno líquido[5] |
|---|
|
|
| [ editar datos en Wikidata ] |
Características
editar
O Atlas G foi pensado desde o principio para ser usado como vehículo orbital. Para iso mellorouse e aumentouse o rendemento da etapa principal, usándose segunda etapa un foguete Centaur I (Centaur-D1AR). Foi lanzado sete veces, sempre desde Cabo Cañaveral, cun fallo total e un fallo parcial.[1][2]
Historial de lanzamentos
editar
| Voo[1][2]
|
Data[1][2]
|
Sitio de lanzamento[1][2]
|
Carga[1][2]
|
Resultado[1][2]
|
Notas[1][2]
|
| 1
|
9 de xuño de 1984
|
Cabo Cañaveral
|
Intelsat-5 9
|
Fallo parcial.
|
Primeiro voo dun Atlas G. Fallo da segunda etapa, deixando o satélite nunha órbita distinta á planeada.
|
| 2
|
22 de marzo de 1985
|
Cabo Cañaveral
|
Intelsat-5A 10
|
Éxito
|
|
| 3
|
30 de xuño de 1985
|
Cabo Cañaveral
|
Intelsat-5A 11
|
Éxito
|
|
| 4
|
28 de setembro de 1985
|
Cabo Cañaveral
|
Intelsat-5A 12
|
Éxito
|
|
| 5
|
5 de decembro de 1986
|
Cabo Cañaveral
|
FLTSATCOM 7
|
Éxito
|
|
| 6
|
26 de marzo de 1987
|
Cabo Cañaveral
|
FLTSATCOM 6
|
Fallo
|
O impacto dun raio no foguete aos 51 segundos do lanzamento afectou ó ordenador de a bordo, desviándoo do seu curso.
|
| 7
|
25 de setembro de 1989
|
Cabo Cañaveral
|
FLTSATCOM 8
|
Éxito
|
Último lanzamento dun Atlas G.
|
- ↑ 1,00 1,01 1,02 1,03 1,04 1,05 1,06 1,07 1,08 1,09 1,10 1,11 1,12 1,13 1,14 1,15 1,16 1,17 1,18 1,19 1,20 Mark Wade (2018). "Atlas G Centaur" (en inglés). Consultado o 28 de xuño de 2018.
- ↑ 2,00 2,01 2,02 2,03 2,04 2,05 2,06 2,07 2,08 2,09 2,10 2,11 2,12 2,13 2,14 2,15 Gunter Dirk Krebs (2018). Gunter's Space Page, ed. "Atlas-G Centaur-D1AR" (en inglés). Consultado o 28 de xuño de 2018.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Mark Wade (2018). "Atlas MA-5" (en inglés). Consultado o 28 de xuño de 2018.
- ↑ 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 4,5 4,6 4,7 4,8 Mark Wade (2018). "Atlas G/H/I" (en inglés). Consultado o 28 de xuño de 2018.
- ↑ 5,0 5,1 5,2 5,3 5,4 5,5 5,6 5,7 5,8 Mark Wade (2018). "Centaur I" (en inglés). Consultado o 28 de xuño de 2018.
Véxase tamén
editar
