Antonio Martín Escudero

sindicalista español

Antonio Martín Escudero, nado en Belvis de Monroy (provincia de Cáceres) o 17 de xaneiro de 1895 e finado en Bellver de Cerdanya (provincia de Lleida) o 27 de abril de 1937, máis coñecido como El Cojo de Málaga pola coxeira causada por unha osteíte na súa perna dereita, foi un anarcosindicalista e militante anarquista da Federación Anarquista Ibérica.

Infotaula de personaAntonio Martín Escudero
Biografía
Nacemento17 de xaneiro de 1895 Editar o valor em Wikidata
Belvís de Monroy, España (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte27 de abril de 1937 Editar o valor em Wikidata (42 anos)
Bellver de Cerdanya, España Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
Outros nomesEl Cojo de Málaga Editar o valor em Wikidata
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónanarcosindicalista , Terrorista anarquista Editar o valor em Wikidata
Membro de

Traxectoria editar

Fillo de emigrantes a Cataluña, ante a loita que levan a cabo o gobernador civil de Barcelona, Martínez Anido, e os pistoleiros da patronal contra o movemento obreiro e os seus líderes sindicais, entra en contacto co grupo Los Solidarios en Barcelona (1922). En 1923, ó producirse o golpe de estado de Primo de Rivera en España, establécese en Puigcerdà (capital da Baixa Cerdaña) delegado pola Confederación Nacional do Traballo para colaborar no contrabando de armas destinadas á loita contra a ditadura. En 1924, a causa da súa enfermidade, pasa ó exilio residindo en Francia ata 1934, mantendo o contacto con outros membros de "Los Solidarios", como Durruti. Volve a España instalándose na Cerdaña e traballando como albanel á par que mantén a súa militancia na CNT; en 1936 asiste ó congreso da CNT de Zaragoza como delegado.

Durante a guerra civil española asume funcións de alcaldía de Puigcerdà, sendo coñecido pola súa indiscriminada ferocidade, represalias pola comarca e enfrontamentos con outros grupos republicanos da zona, como as milicias pirenaicas, pero con apoio de grupos do Partido Obrero de Unificación Marxista (POUM).

Morreu nun enfrontamento en Bellver de Cerdanya (Pireneo catalán) ó intentar asaltar dita vila, pouco antes das xornadas de maio de Barcelona.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • R. Sanz. El Sindicalismo y la política, "Los Solidarios" y "Nosotros". Tolosa, 1966.

Ligazóns externas editar