Antihidróxeno

átomo de antimateria equivalente ao hidróxeno

En física, o antihidróxeno[1] é o átomo de antimateria equivalente ao hidróxeno común. Está formado por un antiprotón e un positrón, polo que ten as mesmas propiedades, pero coas cargas eléctricas invertidas. O seu símbolo químico é H, que é unha H cun macron.

Un antihidróxeno está formado por un antiprotón e un positrón.

Aniquílase ao contacto cun átomo de hidróxeno, polo que son inestables entre eles. Ao descomporse prodúcense fotóns de luz. Un dos científicos que o pautou foi Robert L. Forward, na revista científica Mirror Matter Newsletter.

Historia experimental editar

En 1995, o CERN anunciou a creación de nove átomos de antihidróxeno no experimento PS210, liderado por Walter Oelert e Mario Macri,[2] e o Fermilab confirmou o feito, e pouco despois anunciou a creación doutros 100 átomos de antihidróxeno.[3][4] Creouse combinando nun acelerador de partículas, 1 antielectrón e 1 antiprotón, arrefriados até case o cero absoluto para frealos e confinalos con campos magnéticos para que non chocasen con átomos normais.

En 2010, científicos do CERN dirixidos por Jeffrey Hangst realizaron o experimento Alpha, mediante o cal lograron a captura e posterior detección de 38 átomos de antihidróxeno. Para iso, os científicos empregaron 10 millóns de antiprotóns e aínda máis positróns e empregaron unha 'trampa' magnética que confina os átomos neutrais ao interactuar cos seus instantes magnéticos.[5]

En 2011 o proxecto Alpha logrou crear máis de 300 átomos de antihidróxeno e almacenalos durante 1000 segundos (16 minutos 40 segundos). Isto permitiu aos científicos deste experimento coñecer máis información sobre a antimateria.[6]

En marzo do 2012, o CERN logrou manipular átomos de antihidróxeno usando microondas, conseguindo a primeira visión dunha pegada antiatómica.[7]

En 2016, o proxecto ALPHA mediu a transición entre os dous niveis enerxéticos máis baixos do antihidróxeno, 1S–2S. Os resultados, idénticos aos do hidróxeno dentro da resolución experimental, apoian a idea da simetría entre materia e antimateria.[8][9]

Notas editar

  1. Definicións no Dicionario da Real Academia Galega e no Portal das Palabras para Hidróxeno.
  2. David H. Freedman. "Antiatoms: Here Today...". Discover. 
  3. G. Blanford, D. C. Christian, K. Gollwitzer, M. Mandelkern, C. T. Munger, J. Schultz, G. Zioulas (1998). "Observation of Atomic Antihydrogen". Physical Review Letters (en inglés) (American Physical Society) 80 (14): 3037–3040. doi:10.1103/PhysRevLett.80.3037. Consultado o 12 de julio de 2014. 
  4. D.C. Christian; K. Gollwitzer; M. Mandelkern; C.T. Munger; J. Schultz, G. Zioulas (decembro de 1997). "Observation of Atomic Antihydrogen". Physical Review Letters (Fermi National Accelerator Laboratory). FERMILAB-Pub-97/398-E E862 ... p and H experiments 
  5. "Atrapan por primera vez la antimateria". Cienciaplus.com (Europa Press). 
  6. "Cern, atomi di antimateria "intrappolati" per 16 minuti". La Repubblica. 
  7. "El CERN logra manipular átomos de antimateria". Cienciaplus.com (Europa Press). 
  8. "Ephemeral antimatter atoms pinned down in milestone laser test". 
  9. "Observation of the 1S–2S transition in trapped antihydrogen". doi:10.1038/nature21040. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar