Angelica

xénero de plantas

Anxélicas (xénero Angelica)
Clasificación científica
Reino: Plantae
División: Magnoliophyta
Clase: Magnoliopsida
Orde: Apiales
Familia: Apiaceae
Subfamilia: Apioideae
Apioid superclade

Tribo: Selineae
Xénero: Angelica
L. 1753
Especies

Véxase no texto

Sinonimia
  • Angelocarpa Rupr.
  • Angelophyllum Rupr.
  • Archangelica Wolf
  • Callisace Fisch. ex Hoffm.
  • Coelopleurum Ledeb.
  • Czernaevia Turcz. ex Ledeb.
  • Epikeros Raf.
  • Gomphopetalum Turcz.
  • Melanosciadium H. Boissieu
  • Ostericum Hoffm.
  • Physolophium Turcz.
  • Porphyroscias Miq.
  • Sphenosciadium A. Gray[1]

Angelica, as anxélicas, é un xénero con 287[2] especies de plantas fanerógamas pertencente á familia Apiaceae. Comporta 287 especies descritas e destas, só 116 son aceptadas.[3]

Descrición

editar

Son herbas perennes, rexas a magras, ergueitas, caulescentes, ramificadas, glabras a tomentosas, con rexas raíces axonomorfas. Follas pecioladas, membranáceas a subcoriáceas, pinnadas ou pinnado-ternadas, compostas, xeralmente con folíolos largos, dentados ou lobados ou, menos comunmente, disecados; pecíolos envaiñadores, as vaíñas caulinares frecuentemente inchadas e sen lamelas. Inflorescencia de umbelas compostas, laxas; pedúnculos terminais e laterais; involucro ausente ou de poucas brácteas foliáceas (ou raramente de brácteas case tan longas coma os radios); radios moi numerosos a escasos, patente-ascendentes, frecuentemente unidos na base; involucelo de numerosas bractéolas angostas, enteiras ou ausentes; pedicelos delgados, patentes, frecuentemente unidos por unha membrana. Dentes do cáliz miúdos a conspicuos ou ausentes; pétalos ovados a obovados, cun ápice inflexo máis angosto, brancos, rosados ou purpúreos; estilos curtos a magros, o estilopodio xeralmente baixo-cónico. Froitos oblongo-ovados a obovados, conspicuamente aplanados dorsalmente, glabros a tomentosos; carpóforo 2-partido; costelas 5, as dorsais filiformes a asado magra ou suberosamente, as laterais largamente con ás magras ou suberosas; costelas dos 2 mericarpos separadas; vitas escasas a numerosas, adheridas ao pericarpo ou á semente; semente frecuentemente sucada por baixo dos intervalos, a face aplanada ou cóncava.

Distribución

editar

Ten unha distribución Circumboreal, dende Alasca e Siberia até o sur de México e o Mediterráneo.

Taxonomía

editar

O xénero foi descrito por Carl von Linné e publicado en Species Plantarum 1: 250–251. 1753.[4] A especie tipo é: Angelica sylvestris L., a anxélica brava.

Etimoloxía

Angelica: nome xenérico que deriva do latín para "anxelical", en referencia ás propiedades medicinais da planta, que disque foron reveladas a un monxe por un anxo que lle dixo que era unha cura para unha praga.[5]

Especies

editar

As máis comúns que atopamos en Galiza son:


  1. USDA, ARS, National Genetic Resources Program. Germplasm Resources Information Network - (GRIN) [Online Database]. National Germplasm Resources Laboratory, Beltsville, Maryland. URL: http://www.ars-grin.gov/cgi-bin/npgs/html/genus.pl?674 Arquivado 29 de outubro de 2013 en Wayback Machine. (30 July 2013)
  2. Especies de Angelica en PPP-index
  3. Angelica en PlantList
  4. "Angelica". Tropicos.org. Missouri Botanical Garden. Consultado o 1 de outubro de 2012. 
  5. En Nombres Botánicos
  6. Nome común e definición en Diccionario Cumio da lingua galega Vigo, Ed. do Cumio, 1999
  7. Nomes vulgares galegos n´Os cultivos agrícolas en Vocabulario do medio agrícola Santiago de Compostela, Dirección Xeral de Política Lingüística, 1988; Termos esenciais de botánica, Universidade de Santiago de Compostela, 2004; "Botánica" en Vocabulario de ciencias naturais Santiago de Compostela, Xunta de Galicia, 1991; Gran dicionario Xerais da lingua galega Vigo, Xerais, 2009
  8. Nomes comúns no blog Nomes de plantas e animais - http://naturezagalega.blogspot.com.es/search?updated-min=2011-01-01T00:00:00%2B01:00&updated-max=2012-01-01T00:00:00%2B01:00&max-results=3

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar