Alejandro Otero

médico, catedrático e político galego
(Redirección desde «Alejandro Otero Fernández»)

Alejandro Otero Fernández, nado en Redondela o 14 de decembro de 1888 e finado en México o 26 de xuño de 1953, foi un médico e político socialista galego.

Modelo:BiografíaAlejandro Otero

Editar o valor en Wikidata
Biografía
Nacemento(es) Alejandro Otero Fernández Editar o valor en Wikidata
14 de decembro de 1888 Editar o valor en Wikidata
Redondela, España Editar o valor en Wikidata
Morte26 de xuño de 1953 Editar o valor en Wikidata (64 anos)
Cidade de México Editar o valor en Wikidata
Deputado nas Cortes republicanas

9 de xullo de 1931 – 9 de outubro de 1933

Circunscrición electoral: Pontevedra
Deputado nas Cortes republicanas

9 de xullo de 1931 – 30 de xullo de 1931 – Juan Carreño Vargas (en) Traducir →

Circunscrición electoral: Granada (province) (en) Traducir
Reitor da Universidade de Granada
Editar o valor en Wikidata
Datos persoais
EducaciónUniversidade de Santiago de Compostela Editar o valor en Wikidata
Actividade
Lugar de traballo Madrid
Granada Editar o valor en Wikidata
Ocupaciónpolítico, médico, profesor universitario Editar o valor en Wikidata
EmpregadorUniversidade de Granada Editar o valor en Wikidata
Partido políticoPartido Socialista Obrero Español Editar o valor en Wikidata
Familia
PaiJuan Manuel Otero Milleiro Editar o valor en Wikidata

BNE: XX1056307

Traxectoria

editar

Fillo de Juan Manuel Otero Milleiro. Estudou medicina na Universidade de Santiago de Compostela onde foi alumno de Manuel Varela Radío, e exerceu en Granada ata que en 1914 foi nomeado catedrático de xinecoloxía da Universidade de Granada, da que foi elixido reitor en 1932. Foi elixido concelleiro do concello de Granada en 1931, aproveitando o cargo para impulsar o Hospital Clínico de Granada. Nas eleccións a Cortes Constituíntes de 1931 foi elixido deputado pola provincia de Pontevedra polo PSOE. Foi encarcerado uns meses durante a folga xeral revolucionaria de 1934. Durante a Guerra civil española foi subsecretario de armamento e ao rematar conselleiro do SER. Exiliouse en México, onde chegou vía Nova York en marzo de 1940. En México continuou traballando como médico, dirixiu unha rede de asistencia médica para os exiliados españois e as persoas máis desfavorecidas, creada con fondos da Junta de Auxilio a los Republicanos Españoles. Colaborou co goberno da República Española no exilio.[1]

Véxase tamén

editar

Bibliografía

editar

Outros artigos

editar

Ligazóns externas

editar