Aix (xénero)

xénero de aves

Aix é un xénero de aves da orde das anseriformes, familia dos anátidos e subfamilia dos anatinos, que inclúe dúas especies de patos do hemisferio norte que mostran un marcado dimorfismo sexual, e que foron domesticados e son criados polas súas calidades ornamentais.

Taxonomía editar

Descrición editar

O xénero foi descrito en 1828 polo zoólogo alemán Friedrich Boie.[1][2]

Etimoloxía editar

Aix é unha palabra do grego antigo usada por Aristóteles para referirse a unha ave mergulladora descoñecida, pero que se supón que era un ganso pequeno, un somorgullo ou un pato.[3]

Sinónimo editar

Ademais de polo seu nome actualmente válido o xénero coñeceuse tamén polo sinónimo:[4]

  • Aeix Anon., 1883

Especies editar

Como quedou dito, o xénero Aix inclúe dúas especies.[2][5]

Ademais, encontráronse algunhas especies fósiles, como Aix praeclara, do mioceno medio de Mongolia.[7]

Nota taxonómica editar

Anteriormente estas especies foron incluídas nun grupo parafilético intermedio entre os anatinos e os tadorninos, e aínda non está moi claro se deberían situarse na subfamilia dos anatinos ou na dos tadorninos.[8][9]

Hábitat editar

 
Macho de Aix galericulata.

Ambas as especies migran desde as partes setentrionais das súas respectivas áreas de distribución para invernar no sur da área de distribución.

Habitan en regatos e lagoas arboradas de augas tranquilas.

Características editar

As dúas especies son xeralmente consideradas moi atractivas, especialmente os machos multicolores. O xénero presenta un marcado dimorfismo sexual, sendo as femias máis pequenas e menos coloridas.

Dieta editar

Aliméntanse de pequenos crustáceos, insectos e materia vexetal. O pato mandarín é principalmente vexetariano.

Reprodución editar

As dúas especies reproducúcense unha vez ao ano. Son monógamos. O apareamento prodúcese entre febreiro e abril, dependendo da latitude. O tamaño da posta é entre 6 e 15 ovos, e o período de incubación é duns 30 días. Os paatiños son precoces. Saen do niño cun día de vida e son coidados pola nai durante uns 60 días. Os inmaturos teñen unha taxa de mortalidade moi elevada. Os adultos viven normalmente 3 ou 4 anos.

Estado de conservación editar

Ambas as especies están afectadas pola perda de hábitat. A medida que o desenvolvemento humano segue a expandirse, as áreas boscosas preferidas por estes patos seguen a diminuír. A partir de 2016, ambas as especies foran avaliadas pola Unión Internacional para a Conservación da Natureza e dos Recursos Naturais como LC (pouco preocupante).[10][11]

Notas editar

  1. Aix F. Boie, 1828 no ITIS.
  2. 2,0 2,1 Aix Boie, 1828 na BioLib.
  3. Jobling, James A. (2010): The Helm Dictionary of Scientific Bird Names. London: Christopher Helm. ISBN 978-1-4081-2501-4. p. 37.
  4. Aix F.Boie, 1828 no GBIF.
  5. Peterson, A. P. Zoonomen. Zoological Nomenclature - Anseriformes
  6. Wood Duck (Aix sponsa) en "All About Birds". Cornell Lab of Ornithology.
  7. N. V. Zelenkov e E. N. Kurochkin (2012): "Dabbling ducks (Aves: Anatidae) from the Middle Miocene of Mongolia", Paleontological Journal, 46 (4): 421–429. resumo en inglés.
  8. Johnson, Kevin P. & Sorenson, Michael D. (1999): "Phylogeny and biogeography of dabbling ducks (genus Anas): a comparison of molecular and morphological evidence" (PDF). Auk 116 (3): 792–805.
  9. Madge, Steve & Burn, Hilary (1987): Wildfowl: an identification guide to the ducks, geese and swans of the world. London: Christopher Helm. ISBN 978-0-7470-2201-5.
  10. BirdLife International (2012): Aix galericulata na Lista vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 1 de decembro de 2022.
  11. BirdLife International (2012): Aix sponsa na Lista vermella da UICN. Versión 2022-1. Consultada o 1 de decembro de 2022.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Carboneras, Carles; del Hoyo, Josep; Elliot, Andrew & Sargatal, Jordi (1992): "Family Anatidae" en Handbook of the Birds of the World. Volume 1 (Ducks, Geese and Swans). Barcelona: Lynx Edicions. ISBN 84-87334-10-5.

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar