Ñandú
Ñandú (xénero Rhea) | |||||||||||||||||||||
---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
Ñandú común (Rhea americana) | |||||||||||||||||||||
Clasificación científica | |||||||||||||||||||||
| |||||||||||||||||||||
Especies | |||||||||||||||||||||
Ñandú común, Rhea americana |
Ñandú[1] é o nome vulgar galego das dúas especies do xénero: Rhea. Son aves paleognatas endémicas de América do Sur. A verba galega ñandú (en portugués: nandu) é un termo de orixe guaraní que significa araña[2] Porén, algúns autores clasifican o ñandú de Darwin (Rhea pennata) como Pterocnemia pennata.[3]
Descrición
editarSon semellantes á avestruz, porén posúen marcadas diferenzas como un menor tamaño, entre 1,50 e 1,80 metros de altura (a femia é un pouco máis miúda), a presenza de tres dedas en cada pé, mentres que a avestruz só posúe dos. Hai dimorfismo sexual entre machos e femias, mais non é moi acentuado.
Bioloxía
editarO ñandú non é quen de voar, porén todo o seu corpo está adaptado para correr a gran velocidade se se ve en perigo, é inhábil para saltar mais é bo nadador se necesita cruzar algún regato ou curso de auga. Son animais gregarios, durante o outono e o inverno conforman grandes grupos desde 20 a 30 individuos, aínda que se teñen visualizado até 50 individuos xuntos, estes grupos vanse espallando, en grupos menos numerosos á entrada da época reprodutiva, por mor a que os machos comeza a se disputar entre si, polo dereito do apareamento, estes animais son netamente polígamos, practicando a polixinia e maila poliandria. Logo nas épocas reprodutivas atopamos grupos dun macho con varias femias e grupos non reprodutivos formados por exemplares novos e machos que non puideron obter femias para se aparear. Son grandes corredoras e un dos animais máis veloces do mundo, podendo chegar en rectas a superar os 80 quilómetros por hora.
A súa dieta consiste en herba, sementes, froitos, insectos, réptiles e até pequenos mamíferos. A súa afección polas serpes e cobras faino especialmente útil. Ten un estómago con encimas moi poderosas, polo que a súa voracidade é moi sonada.
Entran en celo entre xullo e agosto. Para a nidificación escollen terreos abertos con pouca vexetación; a femia pon máis de 40 ovos nun intervalo de 6 días, en pequenas depresións do terreo. Os ovos son grandes (9 x 13 cm) de cor amarelada, aínda que co tempo se tornan abrancazados. O macho é o único encarregado da incubación, que dura arredor de 37 a 38 días, mais con picos mínimos de 30 a 45 días.
Sistemática e evolución
editarAs relacións filoxenéticas dos ñandús respecto do resto dos paleognatos é incierta, variando segundo os estudos moleculares e morfolóxicos. As últimas pescudas moleculares colocan aos ñandús como o grupo irmán dunn clado conformado polos kiwis, os casuarios e os emús.[4] Por outra banda, o estudo de datos morfolóxicos de Livezey & Zusi (2007) agrupa aos ñandús coma o grupo irmán das avestruces, estándo este clado emparentado cos casuarios e mailos emús.[5]
Paleognathae |
| ||||||||||||||||||||||||||||||||||||
Cladograma baseado en Baker et al. (2014).[4]
Notas
editar- ↑ Nome vulgar galego do animal en Diccionario Cumio da lingua galega, Vigo, Edicións do Cumio, 1999
- ↑ The Clements Checklist of Birds of the World, 6th Edition. Cornell University Press.
- ↑ BirdLife International (2008) Pterocnemia pennata Arquivado 25 de setembro de 2019 en Wayback Machine.. In: IUCN 2009. IUCN Red List of Threatened Species. Version 2009.1.
- ↑ 4,0 4,1 Baker, A.J. et al. (2014) Genomic support for a moa-tinamou clade and adaptive morphological convergence in flightless ratites. Mol Biol Evol.
- ↑ Livezey, B. C. & Zusi, R. L. (2007) Higher-order phylogeny of modern birds (Theropoda, Aves: Neornithes) based on comparative anatomy. II. Analysis and discussion Arquivado 06 de abril de 2013 en Wayback Machine.. Zool. J. Linn. Soc. 149:1-95.
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ñandú |
Wikispecies posúe unha páxina sobre: Ñandú |
Ligazóns externas
editar- Vídeos, fotos e sons de aves en Internet Bird Collection.