Ð
Para a letra similar do alfabeto africano véxase: D africano.
O eth, edh ou eð ( Ð, ð ) é unha letra suplementaria do alfabeto latino, substituída en varias linguas polo dígrafo dh.
Historia editar
O ð orixinouse no alfabeto irlandés[1] como un d cun trazo.
Ao longo da Idade Media foi empregado no inglés antigo e en varias linguas escandinavas ao longo da Idade Media. Nestas últimas foi substituído polo dígrafo dh e máis tarde por d. En inglés empregábanse ð ou þ para representar consoantes fricativas dentais. O ð utilizouse na era anglosaxoa, desaparecendo no século XIII.[2]
Uso editar
- No islandés representa o fonema [ð]. Cando non sexa posible reproducir o carácter tipograficamente pode ser substituído polo dígrafo dh.[3]
- No feroés é unha letra muda, agás nunhas poucas palabras, nas que representa diferentes sons.[4]
- No dalecarliano representa o fonema [ð].[5]
- No Alfabeto Fonético Internacional representa a consoante fricativa dental sonora, oposta á consoante fricativa dental xorda representada por [θ].
Notas editar
- ↑ Freeborn, Dennis (1992). Macmillan, ed. From Old English to Standard English. Londres. p. 24.
- ↑ David Wilton (30 de setembro de 2007). Word origins, ed. "Old English Alphabet". Arquivado dende o orixinal o 31 de decembro de 2013. Consultado o 1 de febreiro de 2014. Arquivado 31 de decembro de 2013 en Wayback Machine.
- ↑ "Icelandic BGN PCGN 1968 Agreement" (PDF). Arquivado dende o orixinal (PDF) o 17 de xullo de 2013. Consultado o 31 de xaneiro de 2014.
- ↑ Omniglot (ed.). "Faroese". Consultado o 31 de xaneiro de 2014.
- ↑ Omniglot (ed.). "Elfdalian". Consultado o 31 de xaneiro de 2014.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Ð  |