Marsias (sátiro)

Marsias (en grego antigo Μαρσύας Marsyas) era un sátiro que naceu en Celea (Frixia), na fonte principal do río Meandro. Os seus pais serían Olimpo (ou quizais Eagro) e Hiagnis.

Infotaula de personaMarsias

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(grc) Μαρσύας Editar o valor em Wikidata
Familia
PaiHyagnis (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsBábis (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata

Marsias era un experto tocando o aulos, un tipo de óboe dobre feito de cana. Atopou o instrumento no chan, onde o guindara a súa inventora Atenea, despois de que os outros deuses se burlasen dela por como lle inchaban as meixelas ao tocalo, e ameazou cos máis terribles castigos a quen o collese.

Apolo e Marsias

Marsias deleitaba aos campesiños frixios co son da frauta e eles afirmaban que nin o propio Apolo era mellor músico. Como Marsias inconscientemente non os contradixo, gañouse a ira do deus. Apolo, que tocaba a lira, e Marsias enfrontáronse nun concurso musical no que o gañador podía tratar ao perdedor como quixer. Coas Musas e Midas como xuíces, os dous tocaron tan perfectamente que as Musas non podían decidir un gañador, entón Apolo desafiou ao sátiro a tocar o seu instrumento ao revés. Apolo deu a volta á súa lira e tocou. Evidentemente Marsias non podía facer o mesmo coa frauta e as Musas declararon vencedor a Apolo. Despois de derrotar a Marsias, Apolo vingouse del, pola súa arrogancia (orgullo) ao desafiar a un deus, colgándoo dun piñeiro e esfolándoo vivo. Despois, Apolo cravou a pel de Marsias nunha árbore, preto do lago Aulocrene, e o seu sangue formou o río Marsias (un afluente do Meandro, que desemboca nel preto de Celea). Outras versións afirman que o río naceu das bágoas dos seus amigos. A tortura de Marsias é un tema recorrente na arte helenística.

Babis, fillo de Meandro e irmán de Marsias, tamén tocaba a frauta, pero, debido á súa falta de habilidade, non foi castigado por Apolo como o foi o seu irmán[1].

Notas editar

  1. Grimal, Pierre (2008). Diccionari de mitologia grega i romana. Barcelona: Edicions de 1984. p. 341. ISBN 9788496061972.