Eloxio da distancia

Eloxio da distancia é unha longametraxe de carácter documental galega estrada en 2007, dirixida por Felipe Vega e Julio Llamazares sobre unha idea orixinal de Mario Crecente.

Eloxio da distancia
Ficha técnica
DirectorFelipe Vega e Julio Llamazares
ProdutorJulio Fernández (Bren Entertainment)
GuiónFelipe Vega e Julio Llamazares
IntérpretesActores non profesionais
MúsicaEva Valiño
FotografíaAlfonoso Parra (AEC)
MontaxeAngel Hernández Zoido
DistribuidoraFilmax
Estrea2007
Duración90 minutos
OrixeGalicia Galicia
XéneroDocumental
Orzamento440 935 €[1]
Recadación503,47 €[2]

Sinopse editar

O filme narra a vida diaria dos habitantes da Fonsagrada. O paso das estacións emprégase para mostrar imaxes e paisaxes da rexión, e ver coma os habitantes destas vilas desenvolven as súas vidas en relación ó medio que os rodea (recolección de cogomelos no outono, a auga da primavera proveniente do desxeo ou o nacemento dun becerro) e a relación cos propios veciños e demais habitantes da zona (a xuntanza dos amigos á mesa, a visita a un vello petrucio, os enterros, as clases de baile, a escola, ou a obra de teatro feita polos nenos). A película mostra unha forma de vida marcada polas distancias espaciais tanto internas coma externas, e pon en valor estes xeitos de vida máis tradicionais, fronte ás formas de vidas modernas propias das grandes vilas e cidades.

Características editar

A película rodouse con actores non profesionais. Divídese en catro seccións de acordo a cada unha das estacións:

  • Primavera: A personaxe central desta parte é Raúl, o carteiro.
  • Verán: A personaxe principal desta sección e Luz e leva o subtítulo Os do outro lado, en referencia ós habitantes de Asturias e León, limítrofes coa Fonsagrada.
  • Outono. Subtitulada Bolaño e os seu mundo
  • Inverno. A personaxe principal é Pilar, a veterinaria.

Datos de interese editar

  • Un dos personaxes máis vellos da longametraxe comenta a seguinte dita: Unha sebe dura tres anos. Un can dura tres sebes. Unha besta dura tres cans. E un home dura tres bestas
  • Cada cambio de estación faise patente na película coa música da trompa ou berimbau, instrumento musical tradicional da rexión.
  • Ó peche da película faise coa seguinte sentenza: A distancia. A distancia é o tempo pra pensar.

Galardóns e nomeamentos editar

Premios Mestre Mateo editar

Ano Categoría Receptor Resultado
2008 Mellor filme documental Formateo, Pórtico Comunicaciones, Tic Tac Producciones Nomeado

Notas editar

  1. culturagalega.gal (ed.). "Ficha de Eloxio da distancia en AVG". Consultado o 26 de xaneiro de 2020. 
  2. Catálogo ICAA (ed.). "Ficha da ICAA de Eloxio da distancia". Consultado o 2 de novembro de 2019. 

Véxase tamén editar

Outros artigos editar

Ligazóns externas editar