Usuario:Eduardo Pazos/Selo (maxia)

Selos góticos da Chave Menor de Salomón.

Un selo (/ˈsɪdʒəl/; pl. sigilla or sigils) é un tipo de símbolo usado na maxia. O termo refírese xeralmente a un tipo de sinatura pictórica dun anxo ou outra entidade. No uso moderno, especialmente no contexto da maxia do caos, refírese a unha representación simbólica do resultado desexado polo practicante.

Historia

72 selos da Chave Menor de Salomón

Na cerimonia máxica medieval, o termo selo usábase habitualmente para referirse a sinais ocultos representando a varios anxos e demos que o mago podería convocar. Os libros de adestramento máxico chamados grimorios xeralmente listan páxinas destes selos. Unha lista particularmente ben coñecida atópase na Chave Menor de Salomón no que os selos dos 72 príncipes da xerarquía do inferno son dados para uso polo mago. Tales selos foron considerados equivalentes ao verdadeiro nome do espírito e, así, garantiu o mago unha medida de control sobre os seres.

Un fragmento de Sefer Raziel HaMalakh presentando vários selos máxicos (ou סגולות, segulot, en hebreo).

Un método común para crear os sinais de certos espíritos era usar kameas (cadrados máxicos) — os nomes dos espíritos eran convertidos en números, que eran entón localizados no cadrado máxico. Os lugares eran despois ligados por liñas, formando unha figura abstracta.

A palabra selo... ten unha longa historia na maxia occidental. Os membros da Alba Dourada eran perfectamente familiares cun ela. (″combinando letras, cores, atribucións e súa síntese, podendo construír unha imaxe telesmática dunha Forza. O selo servirá entón para rastrexar unha cadea que poñerá en acción unha certa Forza Elemental″) e foi utilizado na confección de talismáns. O selo era como unha sinatura ou sinal dunha entidade oculta.

O uso de símbolos con fins máxicos ou cultos estendeuse desde polo menos desde a Era Neolítico. Algúns exemplos doutras culturas inclúen a "yantra" da historia hindú tantra, a maxia das runas entre os pobos xermánicos ou o uso de veves no vodú.