Sala (longobardos)
A sala era a estrutura organizativa da pequena propiedade creada durante as primeiras fases do reino longobardo en Italia. Ás salas (termo derivado da lingua longobarda) competíalles a recollida da tertia, ou sexa do tributo, xusto un terzo da colleita, que reclamaba a aristocracia longobarda dos campesiños itálicos sometidos, segundo un costume habitual nos reinos latino-xermánicos.
A toponomástica
editarSon bastantes as comunas ou fraccións que conservan no propio nome, en formas diversas, trazas da súa orixe na palabra sala[1]:
- Italia
- Sala Baganza (Provincia de Parma).
- Sala Biellese (Provincia de Biella).
- Sala Bolognese (Provincia de Boloña).
- Sala Comacina (Provincia de Como).
- Sala Consilina (Provincia de Salerno).
- Sala Monferrato (Provincia de Alessandria).
- Santa Maria di Sala (Provincia de Venecia).
- Sala Abbagnano, lugar de Salerno (Provincia de Salerno).
- Suíza
- Sala Capriasca, lugar de Capriasca (Cantón de Ticino)
Véxase tamén
editarBibliografía
editar- Adriano Cavanna, Fara, sala, arimannia nella storia di un vico longobardo, Milán, 1967
- Jörg Jarnut, Storia dei Longobardi, Torino, Einaudi, 2002. ISBN 8846440854
Notas
editar- ↑ Se ben nalgúns casos poderían ter outra orixe