Síndrome do restaurante chinés

A síndrome do restaurante chinés, tamén coñecida como síntoma de glutamato monosódico, é un conxunto de síntomas que poden incluír dor de cabeza (xaqueca), rubor, sudación e sensación de presión na boca ou na cara. Durante un tempo pensouse que o glutamato monosódico aditivo (GMS) é a causa, pero esta hipótese parece infundada. Os estudos científicos non deron probas concluíntes de que esta sexa a orixe. A síndrome ten este nome porque está asociada á inxestión de alimentos preparados nos restaurantes de cociña chinesa, onde o glutamato é un condimento frecuente. Na maioría dos casos os síntomas non son graves e pódense reducir tomando vitamina B6.[1]

Síndrome do restaurante chinés
Clasificación e recursos externos
OMIM231630
MedlinePlus001126
MeSHC562377
Aviso médico.
Aviso médico.
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.

Orixe do termo

editar

Os primeiros casos ocorreronna década de 1960 nos Estados Unidos, onde hai moitos restaurantes que usan moito glutamato monosódico. En abril de 1968, o doutor Robert Ho Man Kwok escribiu unha carta ao New England Journal of Medicine, acuñando o termo "síndrome do restaurante chinés" afirmando:

Experimentei unha rara síndrome cada vez que comín nun restaurante chinés, especialmente nun que serve comida do norte da China. A síndrome, que adoita comezar entre 15 e 20 minutos despois de comer o primeiro prato, dura unhas dúas horas, e sen o efecto resaca. Os síntomas máis destacados son o entumecimiento na parte posterior do pescozo, que irradia gradualmente a ambos os brazos e as costas, debilidade xeral e palpitacións... [2]

Controversia científica

editar

A pesar da percepción de que o glutamato monosódico é a causa dos síntomas, esta asociación nunca se demostrou en condicións rigorosamente controladas, mesmo en estudos con persoas que estaban convencidas de que eran sensibles ao composto.[3] [4] [5] Realizáronse mostras de placebo para rastrexar as causas en diferentes experimentos e, a pesar diso, non houbo conclusións determinantes.[6]

  1. Shizukuishi S, Willis R, Scudder SL, Takemura K, Longenecker JB, Folkers K (1984). "The biochemistry of vitamin B6 is basic to the cause of the Chinese restaurant syndrome". Hoppe-Seyler's Z. Physiol. Chem. 365 (3): 405-14. PMID 6724532. 
  2. Robert Ho Man Kwok (1968). "Chinese restaurant syndrome". N. Engl. J. Med. 18 (178): 796. 
  3. Tarasoff, L.; Kelly, M. F. (1993-12-01). "Monosodium L-glutamate: A double-blind study and review". Food and Chemical Toxicology (en inglés) 31 (12): 1019–1035. ISSN 0278-6915. doi:10.1016/0278-6915(93)90012-N. 
  4. Freeman, Matthew (2006-10). "Reconsidering the effects of monosodium glutamate: A literature review". Journal of the American Academy of Nurse Practitioners (en inglés) 18 (10): 482–486. ISSN 1041-2972. doi:10.1111/j.1745-7599.2006.00160.x. 
  5. Rosenblum, Ira; Bradley, James D.; Coulston, Frederick (1971-02-01). "Single and double blind studies with oral monosodium glutamate in man". Toxicology and Applied Pharmacology (en inglés) 18 (2): 367–373. ISSN 0041-008X. doi:10.1016/0041-008X(71)90129-3. 
  6. Geha RS, Beiser A, Ren C, Patterson R, Greenberger PA, Grammer LC, Ditto AM, Harris KE, Shaughnessy MA, Yarnold PR, Corren J, Saxon A (2000). "Review of alleged reaction to monosodium glutamate and outcome of a multicenter double-blind placebo-controlled study". J. Nutr. 130 (4S Suppl): 1058S-62S. PMID 10736382.