Roger de Wendover

Roger de Wendover, finado o 6 de maio de 1236, foi un cronista inglés do século XIII probabelmente orixinario de Wendover en Buckinghamshire. Nunha data incerta converteuse en monxe na Abadía de St Albans, despois foi nomeado prior da célula de Belvoir, pero perdeu esta dignidade nos primeiros anos de Henrique III, despois de ser atopado culpábel de malgastar as doazóns. Pasou os seus últimos anos en St Albans, onde morreu o 6 de maio de 1236.

Roger de Wendover

Biografía
Nacemento	século XII Buckinghamshire
Morte	6 de maio de 1236 Catedral de St Albans (pt)
Lugar de sepultura	Inglaterra Catedral de St Albans (pt)
Prior
Datos persoais
País de nacionalidade	Reino de Inglaterra
Actividade
Ocupación	cronista , monxe
Lingua	Latín medieval e Inglés medio
Orde relixiosa	Orde de San Bieito

Traxectoria

Foi o primeiro dos cronistas importantes que traballaron en St Albans. A súa crónica máis coñecida chámase Flores Historiarum. A crónica baséase en gran parte en material que xa existía en St Albans. O núcleo real da primeira parte das Flores Historiarum suponse que foi a compilación de John de Cella (tamén coñecido como John de Wallingford), que foi abade de St Albans de 1195 a 1214, aínda que isto é cuestionable.

O traballo de John comezou a partir de 1188 e foi revisado e continuado por Roger até 1235, o ano previo á súa morte. Roger afirma no seu prólogo seleccionar «dos libros dos escritores católicos dignos de crédito, así como se obteñen flores de varias cores de diferentes campos». Por tanto chamou ao seu traballo Flores Historiarum, un título apropiado no século XIII para unha extensa compilación. Iniciouse en St Albans, pero completouse finalmente en Westminster baseado na Crónica de Mateu de París. A obra foi atribuída un tempo a Matthew de Westminster, pero agora sábese que nunca existiu un cronista real que tivese ese nome.

O traballo de Roger de Wendover, con todo, agora valórase non tanto polo que recompilou de autores anteriores senón pola súa narrativa detallada e dinámica dos acontecementos contemporáneos, desde 1216 até 1235 incluíndo a sinatura da Carta Magna.. Un exemplo diso é a súa descrición da acción das tropas do rei Xoán I de Inglaterra no norte durante a amarga guerra ao final do seu reinado:

Toda a terra estaba cuberta destes brazos do diaño, como lagostas, que se reuniron para borrar todas as cousas desde o as da terra, porque, correndo coas espadas desenvaiñadas e coitelos, saquearon as cidades, casas, cemiterios, igrexas, roubando a todos, sen afectar nin as mulleres nin os nenos.

A obra Revelation of St Nicholas to a monk of Evesham foi escrita en 1196, pero o autor é descoñecido. Atópase en forma abreviada nas Flores Historiarum no ano 1196. Trátase dunha curiosa alegoría relixiosa que trata da peregrinación dunha alma desde a morte a través do purgatorio e do paraíso ao ceo. O monxe, conducido por San Nicolao, é levado dun lugar a outro no purgatorio, onde se reúne e conversa con persoas de diferentes rangos, que relatan as súas historias e o seu sufrimento. Do purgatorio avanza lentamente cara ao paraíso e finalmente chega ás portas do ceo, despois do cal esperta.

Transmisión

O traballo de Roger deuse a coñecer a través dun manuscrito do século XII da Biblioteca Bodleiana (manuscrito Douce 207), unha copia mutilada do século XIV da Biblioteca Británica (manuscrito Cotton Otto B. v.), e a edición preparada por Mateo de París que forma a primeira parte da Chronica Majora (ed. Henry Richards Luard, Rolls Series, 7 vols). A mellor edición das obras de Roger é a de H. Ou. Coxe (4 vols, Londres, 1841 - 1824), hai outro (de 1154) nos Rolls Series de H. G. Hewlett (3 vols, 1886-1898).

Véxase tamén

Bibliografía

• Luard's prefaces to vols. i, ii, iii and vii of the Chronica Majora
• Monumenta Germaniae Historica. Scriptores, Band xxviii