Refraneiro galego do queixo

A queixo e touciño, grolo de viño.
Do queixo do Cebreiro comer ata o sombreiro.
Do queixo non me queixo, que me queixo do que deixo.
En san Xoán, pouco queixo e moito pan.
En san Xoán, tanto queixo como pan.
En san Xoán, tanto queixo como pan; polo san Pedro, tanto queixo coma un dedo, e polo Santiago, agárraselle ó rabo.
Por san Xoán, tanto queixo como pan.
O pan, con ollos; o queixo, cego; e o viño, anexo.
O pan, con ollos; o queixo, sin ollos; o viño, que salte ós ollos.
Queixo, sin ollos; e pan, con ollos.
O queixo e o barbeito, en abril ou maio sea feito.
O queixo millor é fresco, porque non está tan seco.
O queixo sano é o que dá o avaro.
Queixo cego, pan olludo e viño que chispe no bullo.
Queixo pesado, pan liviano.
Tanto o pan coma o queixo e tanto o queixo coma o pan, cómoo se mo dan.
Tanto pan como queixo, e tanto queixo como pan, ben o como se mo dan.
Tanto queixo como pan non se debe dar.
Uvas con queixo saben a beixo.
Val máis queixo de nabo, que catro de maio.
Viño, que salte; queixo, que chore; pan, que cante.
Gando na corte, pouco leite e queixo forte.
No mes de abril fai queixos mil.
O falar lévase dos queixos.
Pan con ollos, queixo cego e viño que salte ós ollos.
Queixo pesado, pan liviano.
Val máis un queixo de nabo que catro de maio.
Viño que salte, queixo que chore e o pan que cante.

Algo vale o queixo cando o dan ó peso.
O cardo e o queixo, ó peso.
O coiro e o queixo, mercalo ó peso.
O melón e o queixo, sempre ó peso.
O que vende a lá na ovella e o queixo na encella e o pan no agosto e o viño en mosto, a súa gaanza dá a outro.
O queixo hase mercar na queixeira; e o trigo, na eira.
O queixo, na queixeira e o centeo, na eira.

Véxase tamén editar