Quaderni Rossi foi unha revista da esquerda extraparlamentaria italiana fundada en 1961 e activa até 1966. Os seus fundadores foron, entre outros, Raniero Panzieri e Mario Tronti.[1]

Quaderni Rossi
Fundación1961
Remata1966
FundadorRaniero Panzieri
ColaboradoresAlberto Asor Rosa
Massimo Cacciari
TendenciaAnticapitalismo
Comunismo
Obreirismo
LinguaLingua italiana
ÁmbitoItalia
editar datos en Wikidata ]

Historia editar

A revista tivo unha importancia clave na formación política e cultural da nova esquerda italiana. Entre 1961 e 1965 saíron 6 números, o último despois da morte de Panzeri. A revista centrábase na análise e estudo marxista. Mario Tronti, Alberto Asor Rosa, Massimo Cacciari e outros colaboradores abandonaron o grupo orixinal para fundar unha nova revista, Classe Operaia, na que tamén participaron Toni Negri e Gaspare De Caro e que tiña unha liña máis práctica e concreta, menos teoricista, ca Quaderni Rossi.[2]

En Quaderni Rossi tratábanse os principais problemas de interese político do momento mediante a chamada "investigación simultánea", entre obreiros e intelectuais. Estas cuestións de interese eran as relaccionadas coa loita de clases no contexto italiano da primeira metade dos anos 60: a fábrica, a organización do traballo, etc. Porén, estas eran abordadas desde unha perspectiva diferente á tradicional do modelo de partído-sindicato. A revista defendeu formas combativas de acción contra a modernización capitalista do momento, tales como as folgas salvaxes ou os comités autónomos á marxe dos sindicatos. Esta liña política buscaba a centralidade da clase obreira, en especial da das grandes fábricas, na loita política e social, opóndose á "asimilación" ao sistema do movemento sindical tradicional.

Quaderni Rossi e as súas revistas derivadas prepararon as bases teóricas para o movemento de 1968 e para o novo movemento obreiro aparecido no país transalpino a partir do "Autunno caldo" de 1969, así como do autonomismo dos anos 70.

Número da revista editar

  1. Lotte operaie nello sviluppo capitalistico (Loitas obreiras no desenvolvemento capitalista)
  2. La fabbrica e la società (A fábrica e a sociedade)
  3. Piano capitalistico e classe operaia (O plan capitalista e a clase obreira)
  4. Produzione, consumi e lotta di classe (Produción, consumo e loita de clases)
  5. Intervento socialista nella lotta operaia (Intervención socialista na loita de clases)
  6. Movimento operaio e autonomia nella lotta di classe (Movemento obreiro e autonomía na loita de clases)

Notas editar

  1. Leonardi, Nicoletta. Photography, Visual Poetry, and Radical Architecture in the Early Works of Franco Vaccari. Bloomsbury Visual Arts, 2017. ISBN 978-1-5013-3008-7.
  2. Wright, Steve. Storming Heaven. Pluto Press, 2015-11-30. ISBN 978-1-84964-083-1.

Véxase tamén editar

Bibliografía editar

  • Panzieri, Raniero (1976). Lotte operaie nello sviluppo capitalistico. Colección: Piccola Biblioteca Einaudi (en italiano). Turín: Giulio Einaudi Editore. ISBN 9788806449254. 
  • Panzieri, Raniero (1984). Spontaneità e organizzazione. Gli anni dei «Quaderni rossi» (1959-1964). Colección: Biblioteca del pensiero. Pisa: BFS Edizioni. ISBN 9788886389068. 
  • Guido Borio, Francesca Pozzi, Gigi Roggero, Futuro anteriore. Dai «Quaderni rossi» al movimento globale. Ricchezze e limiti dell'operaismo italiano, DeriveApprodi, 2002.
  • Guido Borio, Francesca Pozzi, Gigi Roggero, Gli operaisti: Autobiografie dei cattivi maestri, DeriveApprodi, 2005.Giuseppe - Trotta, Fabio Milana, L'operaismo degli anni Sessanta. Da «Quaderni rossi» a «classe operaia», DeriveApprodi, 2008.
  • Tarì, M. (2016). Un comunismo más fuerte que la metrópoli: La Autonomía italiana en la década de 1970. Traficantes de Sueños.
  • Wright, Steve. (2002). Storming heaven. London: Pluto Press.