En medicina, o pulso arterial dunha persoa é a pulsación provocada pola expansión das súas arterias como consecuencia da circulación do sangue bombeado polo corazón. Obtense polo xeral en partes do corpo onde as arterias se atopan máis próximas á pel, como nos pulsos ou o pescozo e mesmo nas tempas.

Aviso médico
Aviso médico
Advertencia: A Wikipedia non dá consellos médicos.
Se cre que pode requirir tratamento, por favor, consúltello ao médico.
Localización dos pulsos. En letra grosa os máis habituais.
Comprobación do pulso radial.

Medición do pulso editar

O pulso mídese manualmente cos dedos índice e medio. Cando se palpa a arteria carótide, a femoral ou a braquial tense que ser moi coidadoso, xa que non hai unha superficie sólida como tal para poder detectalo. A técnica consiste en situar os dedos preto dunha arteria e premer suavemente contra unha estrutura interna firme, normalmente un óso, para poder sentir o pulso. Débense usar os 3 dedos, o índice para ocluír a pasaxe do sangue desde proximal, o anular para ocluílo ao lado distal pondo en evidencia co medio que non haxa unha conexión anómala cubito-radial.

Observacións editar

O pulso non se debe tomar co dedo polgar. As arterias que veñen do antebrazo (radial e cubital) únense e forman o arco palmar; deste arco saen as ramas que van irrigar as falanxes (dedos da man), cada falanxe ten unha arteria a cada lado, pero o dedo polgar só ten unha arteria chamada arteria principal do polgar, a cal lle pasa pola súa liña media. Se se toma o pulso co polgar, pódese confundir o pulso que se quere tomar co propio pulso desta falanxe.

Puntos de pulso comúns editar

  • Pulso radial, situado na cara anterior e lateral dos pulsos, entre o tendón do músculo flexor radial do carpo e a apófise estiloide do radio (arteria radial).
  • Pulso ulnar, no lado do pulso máis próximo ao maimiño (arteria ulnar).
  • Pulso carotídeo, no pescozo (arteria carótide). A carótide debe palparse suavemente, xa que estimular os seus baroreceptores cunha palpación vigorosa pode provocar bradicardia severa ou mesmo deter o corazón nalgunhas persoas sensibles. Ademais, as dúas arterias carótides dunha persoa non deben palparse simultaneamente, para evitar o risco de síncope ou isquemia cerebral.
  • Pulso braquial, entre o bíceps e o tríceps, no lado medial da cavidade do cóbado, usado frecuentemente en lugar do pulso carotídeo en infantes (arteria braquial).
  • Pulso femoral, na coxa (arteria femoral).
  • Pulso poplíteo, baixo o xeonllo na fosa poplítea.
  • Pulso dorsal do pé ou pedio, na empeña do pé (arteria dorsal do pé).
  • Pulso tibial posterior, detrás do nocello baixo o maléolo medial (arteria tibial posterior).
  • Pulso temporal, situado sobre a tempa directamente fronte á orella.
  • Pulso facial, situado no bordo inferior da porción ascendente do maxilar inferior ou mandíbula (arteria facial).

A facilidade para palpar o pulso vén determinada pola presión sanguínea do paciente. Se a súa presión sistólica está por baixo de 90 mmHg o pulso radial non será palpable. Por baixo de 80 mmHg non o será o braquial. Por baixo de 60 mmHg o pulso carótide non será palpable. Dado que a presión sistólica raramente cae tan baixo, a falta de pulso carótide adoita indicar a morte. Con todo, coñécese de casos de pacientes con certas feridas, enfermidades ou outros problemas médicos que estaban conscientes e carecían de pulso palpable.

Frecuencia cardíaca editar

Podemos dicir que o pulso se define como a onda de sangue creada pola contracción do ventrículo esquerdo do corazón e é útil para estimar a frecuencia cardíaca. A frecuencia cardíaca normal é:

  • Recentemente nado: Frecuencia cardíaca media 130 cun rango ou intervalo de 80-180 x’
  • 1 ano: Frecuencia cardíaca media: 120 cun rango ou intervalo de 80-140x’
  • 10 anos: Frecuencia cardíaca media: 70 cun rango ou intervalo de 50-90x’
  • Adolescentes: Frecuencia cardíaca media: 75 cun rango ou intervalo de 50-90x’
  • Adultos: Frecuencia cardíaca media: 80 cun rango ou intervalo de 60-100x’
  • Anciáns: Frecuencia cardíaca media: 70 cun rango ou intervalo de 60-100x’

Cando a frecuencia cardíaca se atopa fóra dos rangos normais temos:

  • Taquicardia: para cantidade de pulsacións maiores aos límites superiores (para cada caso) dos intervalos normais antes detallados.
  • Bradicardia: para cantidade de pulsacións menores aos límites inferiores (para cada caso) dos intervalos normais antes detallados.

O normal é que o tempo entre pulso e pulso sexa relativamente constante, se é irregular constitúe unha arritmia. A característica da secuencia das pulsacións é denominada ritmicidade.

Actividade física e o pulso editar

Nun individuo o pulso pode variar durante o día, segundo as actividades que se atope realizando. As pulsacións aumentan cando se produce unha actividade física extenuante; isto é porque o corpo demanda un maior consumo de enerxía, e a enerxía prodúcese sobre a base dos alimentos e o osíxeno, o corazón é o que transporta isto a través das pulsacións, e para transportarse a cada célula do corpo polo sangue, é necesario incrementar as pulsacións; pola contra, cando a persoa se atopa en estado de repouso (durmindo), a frecuencia pode diminuír considerablemente por baixo dos límites normais.

Véxase tamén editar

Outros artigos editar