Procesionaria do piñeiro
Este artigo precisa de máis fontes ou referencias que aparezan nunha publicación acreditada que poidan verificar o seu contido, como libros ou outras publicacións especializadas no tema. Por favor, axude mellorando este artigo. (Desde setembro de 2017.) |
Atención: Este artigo ou sección semella conter investigacións orixinais. |
| Procesionaria do piñeiro | |||||||||||||||
|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|---|
 Procesión de larvas en ringleira de a un, buscando un lugar para enterrarse | |||||||||||||||
| Clasificación científica | |||||||||||||||
| |||||||||||||||
| Nome binomial | |||||||||||||||
| Thaumetopoea pityocampa (Denis & Schiffermüller, 1775) | |||||||||||||||
A procesonaria do piñeiro[1] ou procesionaria[2] (Thaumetopoea pityocampa) é o nome común dunha especie de Lepidóptero
Características editar
A procesionaria é o parasito máis importante dos piñeiros e cedros. Porén trátase dunha especie fundamental no ecosistema, debido a que está na base da pirámide trófica. Así moitas especies aliméntanse dela sexa no seu estado de larvas, crisálidas ou adultos. E incluso os seus ovos son alimento doutros insectos[3]. O macho ten unha envergadura entre 30–35 mm e a femia entre 35–45 mm. As ás anteriores son de cor agrisada con tres liñas negras en zig-zag. As ás posteriores son máis claras cunha pequena mancha escura na parte inferior. As antenas do macho teñen feitura de forma e as da femia son filamentosas.[3]
Ciclo biolóxico editar
No verán, os adultos deixan os ovos nas acículas das árbores, agrupadas en forma de cilindro. Posteriormente as larvas nacen dende agosto ata outubro e pasan por cinco estados diferentes. A partir do terceiro estado, a larva posúe uns filamentos urticantes moi característicos[3]. Durante o inverno forman as típicas bolsas brancas e agrisadas nas ponlas da árbore parasitada. Producindo defoliacións que nalgúns casos adoitan ser moi acusadas[3]. Entre febreiro e marzo baixan á terra formando as típicas procesións en ringleiras de un. Cando atopan un lugar axeitado entérranse e transfórmanse en crisálidas. Poden entrar en diapausa e manterse nesta fase durante un ano ou máis[3].
Praga editar
As eirugas succionan a resina da árbore, producindo unha caída de agullas masiva, que pode diminuír o crecemento da árbore e o seu estado sanitario. Os danos máis importantes afectan as repoboacións por parte do humano e afectan a todas as especies de piñeiros e cedros[3]. Canto máis pequena é unha superfie forestal, máis se ven afectados os individuos[3].
Notas editar
- ↑ VV.AA. (2012). Servizo de Normalización lingüística da Universidade de Santiago de Compostela, ed. Vocabulario Forestal (PDF). ISBN 978-84-9887-920-9.
- ↑ VV. AA. "Dicionario online da RAG". Consultado o 24 de setembro de 2017.
- ↑ 3,0 3,1 3,2 3,3 3,4 3,5 3,6 Varios (2013). Diputació de Barcelona, ed. Les pinedes de pi pinyer, Manuals de gestió d'hàbitats. p. 170. ISBN 9788498035162.