Precursor (delitos informáticos)


Un precursor defínese como aquilo que precede a outra cousa ou evento, xeralmente facéndoa posible ou facilitando a súa posterior execución​[1]. No ámbito dos ciberdelitos, esta conduta atópase recollida no Código Penal Español nos artigos 197 ter relativo á espionaxe, 248.2.b relativo á estafa e 264 ter relativo á sabotaxe informático, entre outros​[2].

Tomando en consideración a anterior definición e a súa regulación, un precursor de delitos informáticos pódese definir como a produción, fabricación, adquisición, posesión, importación, distribución, venda e/ou facilitación a terceiros de programas informáticos, contrasinais, códigos de acceso, equipos ou outros mecanismos que fagan posible a realización de certas condutas coa finalidade principal de cometer un delito informático.

Cabe mencionar, doutra banda, que todo programa, software ou malware que se obtivo sen unha motivación criminal ou cuxa finalidade non fose delituosa, non se incluiría dentro da categoría de precursor. Por tanto, unha conduta será precursora de delitos informáticos se a súa finalidade última é a comisión de feitos delituosos.

Conduta típica e exemplos editar

Da espionaxe informática editar

O precursor do delito de espionaxe atópase regulado no art. 197 ter, con relación ao 197 CP. Dentro desta categoría, un precursor sería todo programa informático condicionado ou destinado a facilitar o acceso a sistemas de información para descubrir segredos sen o consentimento da vítima. Ademais de sistemas informáticos, incluiríanse a adquisición de contrasinais, códigos de acceso ou datos similares​[2].

Exemplos de precursores que facilitan a posterior espionaxe son o programa espía,  definido como un malware que parasita un computador e recompila información sen o consentimento do propietario, ou os keylogger, entendido como un malware que permite acceder a contrasinais rexistrando as pulsacións do teclado dun computador.

Da estafa informática editar

O precursor do delito de estafa atópase regulado no art. 248.2.b, con relación ao 248 CP. Dentro desta categoría, un precursor sería a utilización de todo programa informático destinado a provocar, mediante engano ou manipulación informática, un erro a outra persoa, incitándoa a realizar unha transferencia non consentida no seu propio prexuízo[2].

Exemplos de precursores que facilitan a comisión dunha estafa son o phishing, técnica coa que o criminal suplanta a identidade dalgún servizo lexítimo e pide información persoal á vítima, logrando que lla entregue, baixo engano, ou o pharming, a través do cal a vítima é arrastrada ou redirixida, sen coñecemento, a unha web falsa na que introduce os seus datos, sendo estes cultivados polo criminal.

Da sabotaxe informático editar

O precursor do delito sabotaxe informático atópase regulado no art. 264 ter, con relación ao 264 CP. Dentro desta categoría, un precursor sería todo programa informático, contrasinal ou código de acceso destinado a facilitar, de forma grave, o dano, deterioración, alteración ou eliminación de datos, programas informáticos ou documentos electrónicos doutras persoas[2].

Exemplos de precursores que facilitan a sabotaxe informática son as bombas lóxicas, capaces de programar accións maliciosas cando se dan determinadas condicións, ou os virus informáticos, softwares que infectan o computador co obxectivo de destruír os datos ou arquivos almacenados.

Notas editar