Un plásmido Ti (pTi) ou plásmido indutor de tumores (do inglés Tumor inducing) é unha molécula circular de ADN (plásmido) que xeralmente forma parte da dotación xenética de especies bacterianas do xénero Agrobacterium, principalmente Agrobacterium tumefaciens, que estes microorganismos usan para ceder material xenético ás plantas que infectan, o que orixina nelas a formación dun tumor. Non todas as cepas posúen o plásmido. Ademais, os plásmidos Ti pérdense cando Agrobacterium crece por riba dos 28 °C. Estas bacterias que perderon os plásmidos non inducen tumores nas plantas, polo que son avirulentas. Existen tamén en Agrobacterium rhizogenes os plásmidos Ri (root inducing), que inducen a formación de raíces pilosas. Os plásmidos Ti e Ri teñen pouca homoloxía de secuencias pero son funcionalmente bastante similares. Os plásmidos Ti clasifícanse en dous tipos diferentes baseándose no tipo de opinas producidas polos seus xenes. As opinas especificadas nos plásmidos Ti son a octopina, nopalina, succinamopina e leucinopina.

Estrutura dun plásmido Ti.

O plásmido Ti ten 196 xenes que codifican 195 proteínas. Tamén codifican un ARN estrutural. O plásmido ten unha lonxitude de 206.479 nucleótidos, e o seu contido GC é do 56%. O 81% do plásmido codifica xenes. Non contén pseudoxenes.

A modificación por enxeñaría xenética deste plásmido é moi importatne para a creación de plantas transxénicas.[1][2]

Rexión de virulencia

editar

Os xenes da rexión de virulencia están agrupados en operóns virABCDEFG, que codifican os encimas responsables de mediar a transferencia do ADN-T ás células das plantas. Contén os seguintes xenes:[3]

  • virA codifica un receptor que reacciona á presenza de compostos fenólicos como a acetosiringona,[4] o sirinxealdehido ou a acetovanillona[5] que emanan dos tecidos danados da planta.[6]
  • virB codifica proteínas que producen estruturas de tipo poro/pilus.[4]
  • virC codifican as proteínas VirC1 e VirC2.[4][7]
  • virD1 e virD2 producen endonucleases que teñen como diana os extremos con repeticións directas presentes no segmento de ADN-T; virD4 é a proteína de acoplamento.[8]
  • virE únese á febra T protexéndoa do ataque das endonucleases, e intercálase con lípidos para formar canais na membrana da planta a través dos cales pasa o complexo T,[4] empezando polo extremo dereito.[6]
  • virG activa a expresión de xenes vir unha vez que se une a unha secuencia consenso,[4] despois de ser fosforilada por virA.[6]
Véxase tamén: ADN-T.

Características

editar
  • Agrobacterium denomínase ás veces o enxeñeiro xenético natural, pola capacidade de transformación que teñen os seus plásmidos Ti. Estes teñen as seguintes características:
  • Tamaño do plásmido: ~250 kbp.
  • Contén unha ou máis rexións de ADN-T, que son as que se integrarán no xenoma da planta.
  • Contén unha rexión que permite a transferencia conxugativa.
  • Contén rexións para a síntese de opinas e o seu catabolismo.
  • É responsable da xeración de tumores en plantas.
  1. Schell J, Van Montagu M., The Ti-plasmid of Agrobacterium tumefaciens, a natural vector for the introduction of nif genes in plants?, Basic Life Sci. 1977;9:159-79.
  2. B.D.Singh, genetic engineering and cloning.
  3. Scott E.Stachelt, Eugene W.Nester (1986). "The genetic and transcriptional organization of the vir region of the A6 Ti plasmid of Agrobacterium tumefaciens". The EMBO Journal 5 (7): 1445–1454. PMC 1166964. PMID 3017694. 
  4. 4,0 4,1 4,2 4,3 4,4 Schrammeijer, B., Beijersbergen, A., Idler, K.B., Melchers, L.S., Thompson, D.V., Hooykaas, P.J.J. (2000). "Sequence analysis of the vir-region from Agrobacterium tumefaciens octopine Ti plasmid pTi15955". Journal of Experimental Botany 51 (347): 1167–1169. PMID 10948245. doi:10.1093/jexbot/51.347.1167. 
  5. Reconstitution of Acetosyringone-Mediated Agrobacterium tumefaciens Virulence Gene Expression in the Heterologous Host Escherichia coli. Scott M. Lohrke, Hongjiang Yang, and Shouguang Jin, J Bacteriol. 2001 June; 183(12): 3704–3711, doi 10.1128/JB.183.12.3704-3711.2001
  6. 6,0 6,1 6,2 Alexander N. Glazer, Hiroshi Nikaidō (2007). Microbial biotechnology: fundamentals of applied microbiology. Cambridge University Press. ISBN 0-521-84210-7. 
  7. Close TJ, Tait RC, Rempel HC, Hirooka T, Kim L, Kado CI. Molecular characterization of the virC genes of the Ti plasmid. J Bacteriol. 1987 Jun;169(6):2336-44. PMID 3584058.
  8. Hamilton CM, Lee H, Li PL; et al. (March 2000). "TraG from RP4 and TraG and VirD4 from Ti plasmids confer relaxosome specificity to the conjugal transfer system of pTiC58". J. Bacteriol. 182 (6): 1541–8. PMC 94450. PMID 10692358. doi:10.1128/jb.182.6.1541-1548.2000. 

Véxase tamén

editar

Ligazóns externas

editar