Número de teléfono
Un número de teléfono é unha secuencia de díxitos utilizada para identificar unha liña telefónica dentro dunha rede telefónica conmutada (RTC).
O número conténe a información necesaria para identificar o punto final da chamada. Os números de teléfono están a miúdo asignados a liñas que teñen conectados dispositivos distintos dun teléfono, tales como faxes e módems. Cada un deses puntos de terminación de rede teñen que ter un número único na rede para poder realizar unha chamada telefónica.
A maioría dos países utilizan números de lonxitude fixa (para as liñas normais polo menos), de forma que os equipos terminais poden determinar a lonxitude necesaria do número de teléfono que se está marcando.
Tamén é posíbel que cada aboado teña un conxunto de números máis curtos para os destinos máis frecuentes. Estes números curtos son traducidos automaticamente a números de teléfono únicos antes de estabelecer a chamada.
Algúns servizos especiais poden ter números curtos; é o caso dalgúns números de urxencias como o 112, número de teléfono único de asistencia á cidadanía ante calquera tipo de emerxencia (sanitaria, de extinción de incendios e salvamento ou seguridad cidadá) na Unión Europea e Suíza[1]
Números internacionais editar
A maioría das redes telefónicas actuais están interconectadas na rede telefónica internacional, onde o formato dos números de teléfono está estandarizado por UIT-T na recomendación E.164, que especifica que o número completo debe constar dun máximo de 15 díxitos e comezar por un prefixo nacional. Na maioría dos países, este prefixo nacional é seguido por un prefixo de zona ou de cidade, e polo número de aboado, que pode conter o código dunha central telefónica concreta. A recomendación E.123 da UIT-T describe como representar un número de teléfono internacional por escrito, comezando cun signo máis ("+") e o código do país. Para establecer unha chamada cun número internacional desde unha liña fija, o "+" debe ser substituído polo "prefixo internacional" do país que orixina a chamada.
Os teléfonos móbiles si permiten a introdución do "+" directamente.
O plan de numeración telefónica e o seu repartimento entre os diferentes operadores están controlados polos respectivos gobernos, xa sexa directamente ou a través de organizaciónes delegadas.
Antes de que se estableza unha chamada telefónica, o número de teléfono debe ser marcado polo aboado. O aboado que recibe a chamada pode ter un dispositivo que mostre o número de teléfono sen contestar a chamada.
Códigos alfanuméricos editar
Para recordar facilmente números de teléfono en ocasións utilízanse phonewords (do inglés phone words, "palabras de teléfono"), que son códigos que utilizan tanto números como letras.
Poe exemplo o Canal de Isabel II utiliza para atender aos seus clientes o código 9000CANAL, equivalente ao número de teléfono 900022625.[2][3]
Notas editar
- ↑ Reuters. España. "Todos los países de la UE usarán el número de emergencia 112". Arquivado desde o orixinal o 17 de decembre de 2008. Consultado 9 de decembro de 2022.
- ↑ Atención al Cliente - Oficinas comerciales Arquivado 30 de abril de 2011 en Wayback Machine. (Canal Isabel II)
- ↑ Canal de Isabel II