Manuel Rodrigues Coelho
Manuel Rodrigues Coelho nado en Elvas en 1555 e finado en Lisboa en 1635, foi un compositor e organista portugués. Foi un dos máis importantes teclistas desde Cabezón.
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 1555 (Gregoriano)  Elvas, Portugal |
| Morte | 1635 (79/80 anos) Lisboa, Portugal |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino de Portugal |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Música e organ performance (en)  |
| Ocupación | organista , compositor |
| Movemento | Música barroca |
| Influencias | |
| Lingua | Lingua portuguesa |
| Instrumento | Órgano |
    | |
Traxectoria editar
Manuel Coelho naceu en Elvas c. 1555 e foi probabelmente educado na Catedral da cidade. Outra posibilidade é que ele teña estudado na Catedral de Badaxoz, onde traballou como organista de 1573 a 1577. Algures na década de 1580 volveu a Elvas e traballou na catedral. Deixou ese posto despois de se tornar organista da corte en Lisboa. Ocupou en Lisboa, de 1603 a 1633, o cargo de Primeiro Organista da Capela Real de Lisboa. Morreu en 1635, probabelmente na cidade de Lisboa.
Obra editar
As obras do compositor encóntranse preservadas no gravado de 1620 Flores de musica pera o instrumento de tecla & harpa, publicado en Lisboa. A colección dedicada ao rei Filipe II de Portugal, é a partitura impresa portuguesa máis antiga. Contén 24 tentos, 101 versetos litúrxicos para órgano, catro variacións dunha versión hispano-mozárabe de Pange lingua e catro intabulacións de Susanne ung jour de Lassus'. Esta gran colección é probabelmente unha compilación de material anteriormente composto polo autor.
As súas composicións de maior relevo son os seus longuísimos tentos (200-300 barras en media). En contrapunto coas tendencias barrocas de compositores italianos como Ascanio Mayone, Giovanni Maria Trabaci e Girolamo Frescobaldi, a linguaxe harmónica en Manuel Coelho é simples e concisa, sendo reminiscentes da técnica de Sweelinck. As pezas litúrxicas de Coelho son menos ornamentadas e xeralmente empregan un ton máis rigoroso. Inclúen un grupo de 23 versetes para se cantarem ao órgão, que consisten dunha liña vocal con acompañamento a órgano.
Véxase tamén editar
Bibliografía editar
- Apel, Willi. 1972. The History of Keyboard Music to 1700. Translated by Hans Tischler. Indiana University Press. ISBN 0-253-21141-7. Originally published as Geschichte der Orgel- und Klaviermusik bis 1700 by Bärenreiter-Verlag, Kassel.
Ligazóns externas editar
- Free scores Arquivado 29 de xullo de 2010 en Wayback Machine. en Órgãos de Portugal
- Manuel Rodrigues Coelho no HOASM
- Free scores by Coelho Rodrigues Manuel (en inglés)