Macroeconomía
A Macroeconomía é a rama da Teoría Económica baseada no estudo das macromagnitudes económicas: inflación, PIB, renda per cápita, desemprego etc. e das interrelacións existentes entre elas.
A cuestión fundamental na macroeconomía é acadar un equilibrio entre as diferentes magnitudes, que polo xeral entran en conflito entre elas.
Un dos desenvolvementos máis salientables na macroeconomía é a curva de Philips, que relaciona inflación e desemprego.
A análise macroeconómica é de grande utilidade na elaboración e execución das políticas económicas gobernamentais, pero o seu uso vai moito máis alá, xa que ter unha previsión de cal será o comportamento global da economía nun futuro é unha necesidade para moitas empresas e particulares á hora de planificar investimentos.
No século XIX pódese considerar que é cando comeza a tratarse de cuestións macroeconómicas dende unha perspectiva científica, destacando os membros da escola clásica, iniciada por Adam Smith no século anterior. Defensores do liberalismo económico, afirman que o comercio internacional é sempre fonte de riqueza para tódolos países. Tamén neste século destacan voces contrarias a este movemento liberalizador, como por exemplo a de Karl Marx.
Será no século XX, especialmente no período de entreguerras coa crise da Gran Depresión cando esta ciencia vai acadar o seu auxe, e vai a pasar a ser considerada como unha disciplina autónoma dentro do conxunto da Teoría Económica. Economistas como Keynes e Friedman son dous dos grandes expoñentes do século XX, o primeiro dende a defensa dunha economía mixta, na que o estado interveña para resolver os desaxustes (as súas teorías tiveron un forte apoio en momentos de recesión, especialmente nos anos trinta), e o segundo dende unha perspectiva neoclásica.
Notas
editar- ↑ Instituto Galego de Estatística ([1])
- ↑ xornal De luns a venres martes 15.07.2008, páxina 5 ([2][Ligazón morta])
Véxase tamén
editarWikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Macroeconomía |