Louis Renault
xurista francés
Louis Renault, nado en Autun o 21 de maio de 1843 e finado en Barbizon o 8 de febreiro de 1918, foi un xurista e educador francés. En 1907, xunto con Ernesto Teodoro Moneta, gañou o Premio Nobel da Paz.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 21 de maio de 1843 Autun, Francia |
| Morte | 8 de febreiro de 1918 (74 anos) Barbizon, Francia |
| Lugar de sepultura | Cemiterio de Montparnasse |
President of the Institut de Droit International (en)  | |
| 1894 – 1895 | |
| Presidente French Military Relief Society (en) | |
| | |
| Datos persoais | |
| Educación | Universidade de Borgoña |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Dereito, dereito internacional, Dereito romano e Dereito mercantil |
| Lugar de traballo | París |
| Ocupación | xurista, xuíz, profesor universitario, pedagogo, avogado |
| Empregador | Universidade de París |
| Membro de | |
| Obra | |
| Arquivos en |
|
| Premios | |
  | |
Traxectoria
editarEntre o 1868 e 1873, Louis Renault foi profesor de Dereito romano e Dereito comercial na Universidade de Dijon. Desde 1873 e ata a súa morte foi profesor na Universidade de París, converténdose en profesor de Dereito internacional en 1881. En 1890 o Ministerio de Relacións Exteriores creou especialmente para el o posto de xurisconsulto. Como tal, participou en diversas conferencias internacionais demostrando gran capacidade, destacando as dúas conferencias da Haia en 1899 e 1907, así como a conferencia naval de Londres de 1908 e 1909.
|
Este artigo sobre unha personalidade é, polo de agora, só un bosquexo. Traballa nel para axudar a contribuír a que a Galipedia mellore e medre.
Existen igualmente outros artigos relacionados con este tema nos que tamén podes contribuír. |