Liutprando de Cremona
Liutprando de Cremona (Liudprand ou Luitprando), latinizado Liutprandus Cremonensis, nado sobre o 922 e finado no 972, foi un historiador dos longobardos e bispo de Cremona, naceu a comezos do século X de familia nobre.
| Nome orixinal | (la) Liutprandus Cremonensis  |
|---|---|
| Biografía | |
| Nacemento | c. 920 Pavia |
| Morte | c. 972 (51/52 anos) |
 Bispo Cremona | |
| 961 – 972 | |
| Datos persoais | |
| País de nacionalidade | Reino de Italia |
| Grupo étnico | Longobardos |
| Relixión | Igrexa católica |
| Actividade | |
| Campo de traballo | Diplomático e historiador |
| Ocupación | sacerdote , escritor |
| Lingua | Latín medieval |
| Obra | |
Obras destacables | |
Traxectoria editar
En 931 entrou ao servizo de Hugo de Arlés, na corte de Pavia (como rei de Italia). Tras a morte deste en 947, Liutprando pasou a ser secretario do verdadeiro gobernante de Italia, Berengario II de Ivrea, para quen foi chanceler e logo embaixador (949) na corte bizantina de Constantino VII Porfiroxeneta.
Á súa volta, perdeu o favor da corte de Pavia, e pasouse ao bando do opoñente de Berengario, o emperador Odón I, que foi rei de Italia á morte de Lotario II de Italia en 950, e con quen volveu a Italia en 961 e foi investido bispo de Cremona en 962.
Volveu ser enviado a Constantinopla, co fin de pedir para o mozo Odón (que logo foi o emperador Odón II) a man de Teófano, filla do emperador bizantino Romano II.
O seu relato desta embaixada na Relatio de Legatione Constantinopolitana é quizais a descrición máis gráfica e vívida que nos chegou da corte e a capital bizantina no século X, aínda que non deixa de relatar as ofensas recibidas e a dignidade ferida, cunha postura moi partidista antibizantina.
A Luitprando bispo de Cremona atribuíu o falsario xesuíta toledano Jerónimo Román de la Higuera un dos seus «falsos Cronicóns».
Obras editar
- Antapodosis, seu rerum per Europam gestarum, Libri VI, unha narración histórica dos feitos acaecidos, sobre todo en Italia, de 887 a 949.
- Historia Ottonis, unha loa do seu patrón o emperador Odón I, que cobre os anos 960–64.
- Relatio de legatione Constantinopolitana ad Nicephorum Phocam que cobre os anos da súa embaixada á capital bizantina, 968–69.
Véxase tamén editar
Ligazóns externas editar
- Catholic Encyclopedia: Liutprando de Cremona
- Zdravko Batzarov, Encyclopædia Orbis latini: Liutprando de Cremona
- Liutprando, Relatio: Arquivado 02 de novembro de 2015 en Wayback Machine. extractos (en inglés).