La Fortaleza
La Fortaleza (literalmente, "A Fortaleza") é a residencia oficial do gobernador de Porto Rico. Construída entre 1533 e 1540 para defender o porto de San Xoán. A estrutura tamén se coñece como Palacio de Santa Catalina[2] (Palacio de Santa Catalina). É a mansión executiva máis antiga en uso continuo no Novo Mundo Catalogada pola UNESCO en 1983 como parte do "Sitio Histórico Nacional de La Fortaleza e San Xoán".
| La Fortaleza | |
|---|---|
 | |
  San Xoán | |
| Patrimonio da Humanidade - UNESCO | |
| País | Porto Rico |
| Localización | San Xoán, Porto Rico |
| Tipo | Cultural |
| Criterios | VI |
| Inscrición | 1983 (7ª sesión)[1] |
| Rexión da UNESCO | Europa e América do Norte |
| Identificador | 266 |
Durante a reconstrución de 1640, a capela de Santa Catalina, que orixinalmente estaba fóra dos muros, integrouse nos muros da estrutura, dando como resultado o nome alternativo de Castelo de Santa Catalina.
Estrutura editar
A Fortaleza é a primeira fortificación defensiva construída para a cidade de San Xoán e a primeira dunha serie de estruturas militares construídas para protexer a cidade que incluían o Forte San Felipe del Morro e o Forte San Cristóbal. A construción autorizouna Carlos V, Sacro Emperador Romano-Xermánico como defensa contra os ataques dos Caribes da illa e das potencias europeas da época.
Inicialmente, a estrutura consistía en catro muros que encerraban un patio interior cunha torre circular coñecida como Torre da Homenaxe. Desde o alto da torre, seguindo a tradición militar, o gobernador prestaba xuramento de fidelidade nos momentos críticos aos reis e raíñas de España. Máis tarde, construíuse unha segunda torre chamada Torre Sur.
O complexo consta actualmente dalgúns edificios anexos con salas oficiais no segundo andar e cuartos privados no terceiro. A casa ten vistas ás altas murallas que dan fronte á Baía de San Xoán, e no perímetro norte hai xardíns protexidos e unha piscina.
Historia editar
A partir de 1529, o Gobernador La Gama solicitou ao emperador a necesidade de construír fortificacións defensivas "porque a condición de indefensión da illa fixo que a xente emigrara". A construción comezou en 1533, utilizando pedra, e rematouse en 1540. Porén o forte non tiña canóns, e Gonzalo Fernández de Oviedo y Valdés comentou, "se fora construído por cegos non podería estar situado nun lugar peor situado". A estrutura serviu como residencia do gobernador desde 1544.[3][4]
Desde o século XVI, La Fortaleza é a residencia do gobernador de Porto Rico, polo que é a mansión executiva máis antiga en uso continuo das Américas.[5] O 27 de novembro de 1822, o seu status tradicional como mansión executiva oficializouse. A fortaleza sufriu unha gran reconstrución en 1846 para cambiar o seu aspecto militar cunha fachada palaciana.
A fortaleza foi capturada dúas veces polos invasores:
- 1598, George Clifford, terceiro conde de Cumberland, atacou San Xoán.
- En 1625, o xeneral Boudewijn Hendrick (Baldwin Enrico) dos Países Baixos invadiu a cidade e estableceuse na Fortaleza. Durante a retirada holandesa, a fortaleza e a cidade foron incendiadas.
En 1834, o coronel George Dawson Flinter describiu a fortaleza de Santa Catalina como unha capela, cortes, cisterna e unha á leste con espazosos apartamentos.[6]
Segundo a tradición, en 1898, pouco antes de que os Estados Unidos invadesen Porto Rico durante a Guerra hispano-estadounidense, o último gobernador español da illa, Ricardo De Ortega, golpeou un reloxo de caixa longa na Fortaleza coa súa espada, parando o reloxo e marcando a hora na que España perdeu o control de Porto Rico.
O 30 de outubro de 1950 houbo un intento por parte duns cantos nacionalistas de entrar na Fortaleza no que se coñece como revolta nacionalista de San Xoán, coa intención de atacar ao entón gobernador Luis Muñoz Marín. O tiroteo de 5 minutos saldouse coa morte de catro nacionalistas: Domingo Hiraldo Resto, Carlos Hiraldo Resto, Manuel Torres Medina e Raímundo Díaz Pacheco. Tres dos gardas do edificio, entre eles Lorenzo Ramos, resultaron feridos graves.
O 9 de outubro de 1960, La Fortaleza foi designada como Sitio Histórico Nacional dos Estados Unidos.[1][7]
En 1983, La Fortaleza, xunto co Sitio Histórico Nacional de San Xoán, declarouse Patrimonio da Humanidade pola UNESCO.[8]
Notas editar
- Referencias
- ↑ 1,0 1,1 "La Fortaleza". National Historic Landmark summary listing. National Park Service. Arquivado dende o orixinal o 2007-08-09. Consultado o 2007-06-28.
- ↑ Rivero Méndez, Ángel (2 de setembro de 2019). "Crónica de la guerra hispano-americana en Puerto Rico". Wikisource (en castelán). p. 23. Consultado o 2 de setembro de 2019.
- ↑ Van Middeldyk, R.A. (1903). Brumbaugh, Martin, ed. The History of Puerto Rico: From the Spanish Discovery to the American Occupation. D. Appleton and Company. pp. 109-110. Consultado o 6 de marzo de 2019.
- ↑ The Forts of Old San Juan. Washington, D.C.: Division of Publications, National Park Service, U.S. Dept. of the Interior. 2018. pp. 24–27. ISBN 9780912627625.
- ↑ "Collections". National Museum of American History. Consultado o 13 de abril de 2018.
- ↑ Flinter, George Dawson (23 de outubro de 2016). "An Account of the Present State of the Island of Puerto Rico". Internet Archive. Consultado o 5 de maio de 2020.
- ↑ McKithan, Cecil N. (agosto 1981). [[[:Modelo:NHLS url]] "National Register of Historic Places Inventory-Nomination: La Fortaleza"]
|url=incorrecto (Axuda). National Park Service. and Modelo:NHLS url - ↑ "WH Committee: Report of 7th Session, Florence 1983". whc.unesco.org. Consultado o 13 de abril de 2018.
Véxase tamén editar
Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: La Fortaleza  |
Bibliografía editar
- Government of Puerto Rico. Executive Mansion: Santa Catalina's Palace. San Juan, Puerto Rico. (en inglés)
- World Heritage Committee. Report of 7th Session, Florence 1983. Paris: UNESCO's Convention Concerning the Protection of the World Cultural and Natural Heritage. Xaneiro 1984.