Un inmunóxeno é unha substancia que ten a capacidade de inducir a inmunidade humoral ou a mediada por células en lugar da tolerancia inmunolóxica.[1] Ferencik et al. describen un inmunóxeno como un antíxeno completo que está composto dun portador macromolecular e de epitopos (determinantes antixénicos).[2] Ás veces o termo inmunóxeno utilízase intercambiablemente co termo antíxeno, pero o termo antíxeno significa tanto inmunoxenicidade coma tamén a capacidade de reaccionar cos produtos da mesma, como son os anticorpos ou receptores TCR.[1] Ademais, un antíxeno é unha substancia que pode unirse a un anticorpo específico.

A distinción entre eles está na sutil diferenza entre inmuoxenicidade e antixenicidade. A inmunoxenicidade é a capacidade de inducir unha resposta inmunitaria humoral ou celular[3], mentres que a antixenicidade é a capacidade de combinarse especificamente cos produtos finais da resposta inmune (anticorpos secretados ou receptores de superficie das células T)[3], cousa que non todos os inmunóxenos poden facer. Deste xeito, todo inmunóxeno pode ser un antíxeno, pero non todo antíxeno é un inmunóxeno.[4]

Notas editar

  1. 1,0 1,1 Cruse J.M., Lewis R.E. (2010). Atlas Of Immunology. CRC Press. p. 167,168. 
  2. Ferencik M., Rovensky J., Matha V. (2006). Kompendium der Immunologie: Grundlagen und Klinic (German version). Springer. p. 19. 
  3. 3,0 3,1 "Kuby Immunology" 6th edition, Macmillan, 2006, pg. 77 ISBN 1-4292-0211-4, ISBN 978-1-4292-0211-4.
  4. Murphy K., Travers P., Walport M. (2009). Janeway Immunologie 7. Auflage. p. 923 - 925.