Gonzalo Puente Ojea

escritor e diplomático español

Gonzalo Puente Ojea, nado en Cienfuegos (Cuba) o 21 de xullo de 1924 e finado en Getxo o 10 de xaneiro de 2017, foi un escritor e diplomático galego.[1][2]

Infotaula de personaGonzalo Puente Ojea
Biografía
Nacemento21 de xullo de 1924 Editar o valor em Wikidata
Cienfuegos, Cuba Editar o valor em Wikidata
Morte10 de xaneiro de 2017 Editar o valor em Wikidata (92 anos)
Getxo, España Editar o valor em Wikidata
Embaixador de España na Santa Sé
Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeEspaña Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupacióndiplomático Editar o valor em Wikidata
Membro de
LinguaLingua castelá Editar o valor em Wikidata
Participou en
18 de febreiro de 2014Intellectuals for the Third Republic (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Familia
IrmánsCelia Puente Ojea Editar o valor em Wikidata
Premios

Dialnet: 31801

Traxectoria editar

Naceu en Cuba de pai e nai galegos. Estudou Dereito e despois ingresou na Escola Diplomática. En 1950 incorporouse como secretario de embaixada ao Ministerio de Asuntos Exteriores. Exerceu como cónsul adxunto no Consultado Xeral de España en Marsella en 1953 e foi cónsul de Mendoza (1956). En 1961 regresou a Madrid e ao ano seguinte foi director da Sección de política cultural do Mundo Árabe na Dirección Xeral de Relacións Culturais. Posteriormente foi destinado á Embaixada de España en Atenas.[3] Durante o Goberno de Felipe González foi nomeado subsecretario de Asuntos Exteriores no Ministerio de Relacións Exteriores por Fernando Morán e, posteriormente, embaixador de España ante a Santa Sé (1985-1987) por Francisco Fernández Ordóñez. O seu nomeamento foi polémico entre quen pensaban que o seu ateísmo declarado (ademais de estar divorciado), resultaba ofensivo para desempeñar o cargo.

É autor de numerosos libros sobre temas relixiosos e de historia da relixión.

Defensa do ateísmo e crítica á relixión editar

Puente Ojea está considerado como un monista materialista.[4] No I concilio ateo de Toledo de 2007, organizado pola Fida, manifestou que os españois son "gentes alienadas e intolerantes". Tamén afirmou que "muchos de los problemas que tiene planteada la sociedad española se pueden encauzar razonablemente haciendo un análisis efectivo contra la superstición y contra los estereotipos heredados del pasado" e que "la sociedad española, contra lo que se dice, es todo menos tolerante, empezando por el Gobierno y siguiendo por la Iglesia, y en definitiva, por la población que es presa y víctima de esas actitudes de intolerancia".[5][6]

Obras editar

  • Problemática del catolicismo actual (1955)
  • Fenomenología y marxismo en el pensamiento de M. Merleau-Ponty (1956)
  • De la función y el destino de las ideologías (1966)
  • Ideología e historia. El fenómeno estoico en la sociedad antigua. Madrid, Siglo XXI (1974)
  • Ideología e historia. La formación del cristianismo como fenómeno ideológico. Madrid, Siglo XXI (1974)
  • Imperium Crucis: consideraciones sobre la vocación de poder en la Iglesia católica (1989)
  • Fe cristiana, Iglesia, poder (Madrid, 1991)
  • El evangelio de Marcos. Del Cristo de la fe al Jesús de la historia (Madrid, 1992) Vista previa en Gooble books
  • Elogio del ateísmo. Los espejos de una ilusión (Madrid, 1995)
  • Ateísmo y religiosidad. Reflexiones sobre un debate (Madrid, 1997)
  • El mito de Cristo (Madrid, 2000) Vista previa en Google books
  • El mito del alma. Ciencia y religión (Madrid, 2000) Vista previa en Google books
  • Opus minus. Una antología (Madrid, 2002) Vista previa en Google books
  • La andadura del saber. Piezas dispersas de un itinerario intelectual (Madrid, 2003) Vista previa en Google books
  • Animismo. El umbral de la religiosidad (Madrid, 2005; segunda parte a cargo de Ignacio Careaga Villalonga) Vista previa en Google books
  • Vivir en la realidad (Madrid, 2007)
  • La existencia histórica de Jesús. Las fuentes cristianas y su contexto judío (2008)
  • "Reflexións sobre un tigre protestante. Unha conversa con Gonzalo Puente Ojea" (entrevista de Laureano Xoaquín Araujo Cardalda), Revista de Investigaciones Políticas y Sociológicas (RIPS), vol. 7, nº 2, 2008, páxs. 79-106 ([1]).
  • La religión ¡vaya timo! (Editorial Laetoli, 2009) ISBN 978-84-92422-09-8
  • La cruz y la corona. Las dos hipotecas de la Historia de España (Txalaparta, 2011) ISBN 978-84-81366-13-6 Vista previa en Google books
  • Crítica antropológica de la religión. Las sendas equivocadas del conocimiento humano (Signifer, 2012)
  • Ideologías religiosas. Los traficantes de milagros y misterios (Tafalla, Txalaparta, 2013)

Vida persoal editar

Foi irmán de Celia Puente Ojea.

Notas editar

  1. Irigoyen, Ramón. "En memoria de Gonzalo Puente Ojea". Consultado o 25 de xaneiro de 2017. 
  2. Araujo, Laureano. "Cre que vive nun Estado laico? Pois lea a Puente Ojea". Consultado o 25 de xaneiro de 2017. 
  3. La Vanguargia El nombramiento del Gobierno sin el placet de Roma se considera una afrenta a la Iglesia, 14-09-1985
  4. Catoblepas, xaneiro de 2008
  5. ANGEL, LÓPEZ MUÑOZ MIGUEL. "Emancipación e irreligiosidad. El doble compromiso de Gonzalo Puente Ojea (Dúo) | Thomson Reuters". www.thomsonreuters.es (en castelán). Arquivado dende o orixinal o 15 de abril de 2018. Consultado o 2018-04-15. 
  6. Araujo, Laureano. "O laicismo imprescindíbel de Gonzalo Puente Ojea". Consultado o 15 de abril de 2018. 

Véxase tamén editar

Ligazóns externas editar