Eumenes II
Eumenes II (reinado: 197-160 a. C.) foi rei de Pérgamo e membro da dinastía atálida. Aliouse aos romanos para se opoñer á expansión seléucida cara ao mar Exeo, e finalmente derrotou a Antíoco III Megas na Batalla de Magnesia en 190 a. C. Tras a paz de Apamea en 188 a. C., obtivo as provincias de Frixia, Lidia e Panfilia dos seus aliados romanos, xa que estes non desexaban dominar máis territorios, senón un Estado forte en Asia Menor que servise de freo a calquera posíbel expansión seléucida no futuro.
  | |
| Biografía | |
|---|---|
| Nacemento | 221 a. C. |
| Morte | 159 a. C. (61/62 anos) |
| Monarca | |
| | |
| Actividade | |
| Ocupación | líder militar |
| Período | Período helenístico |
| Familia | |
| Familia | Dinastia Atálida (pt)  |
| Cónxuxe | Estratonice (187 a. C.–158 a. C.) |
| Fillos | Átalo III, Eumenes III |
| Pais | Átalo I e Apollonis of Cyzicus |
| Irmáns | Atalo II Philetaerus Athenaeus of Pergamon |
| Descrito pola fonte | Enciclopedia Bíblica de Archimandrita Nicéforo Pequeno Dicionario Enciclopédico de Brockhaus e Efron Dicionario Enciclopédico Brockhaus e Efron |
Véxase tamén
editar| Wikimedia Commons ten máis contidos multimedia na categoría: Eumenes II |