Ludvig Nobel, nado o 27 de xullo de 1831 en Estocolmo e finado o 12 de abril de 1888 en Cannes, foi un enxeñeiro ruso-sueco.

Infotaula de personaLudvig Nobel

Editar o valor em Wikidata
Nome orixinal(sv) Ludvig Emmanuel Nobel Editar o valor em Wikidata
Biografía
Nacemento27 de xullo de 1831 Editar o valor em Wikidata
Maria Magdalena parish, Suecia (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Morte12 de abril de 1888 Editar o valor em Wikidata (56 anos)
Cannes, Francia Editar o valor em Wikidata
Lugar de sepulturaSmolensky Lutheran Cemetery (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
Datos persoais
País de nacionalidadeSuecia Editar o valor em Wikidata
Actividade
Ocupaciónemprendedor , filántropo , enxeñeiro , industrial Editar o valor em Wikidata
Familia
FamiliaNobel family (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
FillosEmanuel Nobel (en) Traducir, Anna Maria Elisabeth Sjögren (en) Traducir, Rolf Bernhard Ludvig Nobel (en) Traducir, Marta Helena Nobel-Oleinikoff (en) Traducir, Carl Nobel (en) Traducir, Gustaf Oscar Ludvig Nobel (en) Traducir Editar o valor em Wikidata
PaisImmanuel Nobel Editar o valor em Wikidata  e Andriette Nobel (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata
IrmánsAlfred Nobel, Robert Nobel (en) Traducir e Emil Oskar Nobel (pt) Traducir Editar o valor em Wikidata

WikiTree: Nobel-129 Find a Grave: 29374299 Editar o valor em Wikidata

Traxectoria editar

Fillo de Immanuel Nobel e irmán de Robert e Alfred Nobel, educouse en escolas técnicas rusas e aprendeu tamén do seu pai en San Petersburgo, converténdose no seu home de confianza a finais da década de 1850. Durante guerra de Crimea 1853-1856 a fábrica do seu pai tiña máis de 1000 traballadores e era un negocio florecente, pero coa fin das hostilidades perdeu os contratos do goberno e o seu pai regresou a Suecia, deixando a administración técnica no seu fillo, mentres os acredores tiñan a propiedade, logrou recuperar a produción e volveu facer contratos co goberno ruso. En 1878 xunto co seu irmán Robert, fundou Branobel, unha empresa petroleira en Bakú que en 1887 producía algó máis o 18'5% do petróleo ruso e o 7'5% mundial,[1] e para a que Luvig deseñou o primeiro petroleiro moderno, o Zoroaster.[2]

Notas editar

  1. Vassiliou, M. S. (2009) Historical Dictionary of the Petroleum Industry. Scarecrow Press, p. 97
  2. Tolf, Robert W. (1976). "The World's First Oil Tankers". The Russian Rockefellers: The Saga of the Nobel Family and the Russian Oil Industry. Hoover Press.